Mateusz, nie mów tak. Nie poddawaj się, trwaj i ufaj, proszę proszę o akceptację komentarza Mateusz, nie mów tak. Nie poddawaj się, trwaj i ufaj, proszę odmawiam w intencji ratowania malzenatwa i tez brak mi nie Bozej zawierzmy wszystko… Mateuszu, nie możesz się poddawać? Dlaczego Matka Boska nie miałaby Ci pomóc skoro modlisz się w słusznej i pięknej sprawie? Przecież to są podszepty złego. Jemu o to chodzi, żebyś podeptał różaniec bo tą modlitwą wszystko można wyprosić. Trzymaj się i nie przestawaj się modlić. W różańcu siła i moc. Mateusz, posłuchaj, miałam podobnie. Odmawiałam nowennę w intencji o dar poczęcia dziecka, na co czekałam już wiele lat. W trakcie odmawiania nie udało się, a jeszcze bardzo pogorszyły mi się wyniki. Załamałam się, ale odmawiałam dalej, do końca. Czytałam świadectwa innych i wiele osób wspominało, że w trakcie odmawiania nowenny nasilają się ataki złego i sytuacja może się pogorszyć. Tą nowennę odmawiałam w Wielkim Poście, czyli kilka miesięcy temu. W zeszłą sobotę dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Tak więc nie poddawaj się. chwała Bogu – czekamy na świadectwo! Mateusz ja odmówiłam 2 różańce Pompejańskie za moją siostre która 2 lata temu miała operację i wszystkie wyniki były dobre .W lutym okazało się .że ma przeżuty do mózgu .Niestety nie ma dla niej już ratunku,taka jest wola Boża i my się z nią zgadzamy ,a modlitwa nas wzmocniła i wiem że Matka Różancowa jest z nią i ją wspiera. Taka jest wola ją zaakceptować .NIE PODDAWAJ SIĘ. nie umiem się już modlić w swojej intencji ale chętnie pomodlę się w Twojej, Mateusz. Nie rezygnuj tak łatwo. Namów mamę by wspólnie z Tobą odmawiała różaniec .Doda to jej wielkiej siły! Mateusz niewiem czy czytałeś świadectwo pierwotne NP jak Maryja objawiała się chorej Fortunatinie powiedziął jej ze na krótko przed końcem jej się pogorszy tak że wszyscy straca nadzieję o uzdrowieniu i Ona wtedy przyjdzie z łaską i ją uzdrowi . I tak było Maryja nie kłamie daje to co obiecuje tylko my tak mało wiemy jak Maryja działa wydaje nam się wystarczy złapać za różaniec i juz jest uzdrowienie nie jestęsmy wtajemniczeni przecięż w charakter pomocy Matki Bożej ale pasowałoby nam lepiej jej zaufać i czekać nie ulegać rozpaczy i wyrzutom ze Maryja nam nie pomaga od razu Mateuszu a może Ona specjalnie tak działa ze choroba może się nawróci by potem przy naszym zdziwieni tę osobę uzdrowić . Moja znajoma jak się modliła o uzdrowienie kogoś to było tak że było lepiej potem zajakiśczas było gorzej potem znów lepiej i powroty do szpitala . Wiesz jaki był końcowy efekt Mateuszu … w ostatnim dniu NP wyniki ze szpitala brak choroby . Dlatego podchoz do tego bardziej spokojniej nie panikuj BO gwarantuję ze cud się zdarzy tylko jak będziesz mądrzej do tego podchodził Mateusz, złóź wszystkie wątpliwości w sercu Jezusa, nie poddawaj się! Będzie dobrze! Trwaj ,módl się i ufaj ! Zaufaj,zawierz Matce Bożej,wiem co piszę,miałam wiele chwil życiowych na krawędzi,Matka Boża zawsze wysłuchuje Nas… Życzę Ci wytwałości ufności ,nie przestawaj wierzyć,bo wiara czyni cuda,wiara nas uzdrawia! Bóg z Wami! Nie poddawaj się, wytrwaj. A każdego czytającego w imieniu Mateusza proszę o modlitwę i za niego i za jego mamę. Okażmy mu w ten sposób wsparcie … Drogi Mateuszu, mam tylko jedną prośbę, czy mógłbyś mi podać swój adres e-mail? Wiem przez co przechodzisz. Mój tata miał raka.. Oddaj swój problem Bogu. Módl się o uzdrowienie Twojej mamy. Ale pamiętaj, że czasami Bóg ma inny plan. Trzeba być pokornym. Ale to , że juz nie masz siły, to świadczy, że … szatan też już jej nie ma. Dlatego … walczy o Ciebie. Wystarczy, że sie tylko … załamiesz. Miej ufność w Panu cokolwiek się wydarzy. Może chociaż ulżysz w cierpieniu. Czasami musi być gorzej, żeby było lepiej. Czy mama miała sakrament namaszczenia chorych? Mateuszu, wspieram Cię modlitwą. Niestety sama jestem teraz w takiej sytuacji, że nie mam już sił i proszę Boga o znak, że dobrze robię, że ta moja modlitwa ma sens. Bez względu na to jak się czuję postanowiłam trwać w modlitwie, co i Tobie gorąco polecam Mateusz jeśli to Ciebie wzmocni i Doda siły,obicuję codziennie odmówić dziesiątkę różańca za zdrowie Twojej Mamy. Trzymaj sie chłopie i nie podawaj,choćby nie wiem co,nie podawaj się. Ściskamy Rozumiem Twoje zniechęcenie, mam podobnie. Też nie zostałam wysłuchana, a raczej żadna z moich 4 NP. Moja koleżnka zachorowala na nowotwor zlosliwy z przerzutami w styczniu 2013r. Od tamtego momentu jej maz nieprzerwanie odmawial NP- jedna konczyl, natychmiast zaczynal nastepna. Dziewczyna prawie umarla w trakcie operacji, a pozniej przeszla 12 chemii, jednak na dzien dzisiejszy jest wyleczona, jezdzi jedynie na badania kontrolne. Chwala Panu i Najswietszej Marii Pannie:) wiara czyni cuda, a miłość małżeńska jest piękna Mateuszu, ciesz się że odnalazłeś nowennę jak mama walczy z chorobą. Moja mama chorowała na raka 5 lat temu i nie znalazłam wtedy takiej modlitwy, nikt mi o niej nie powiedział, nie natknęłam się na nią w internecie, kto wie… Może byłoby inaczej, a może tak miało być, ze dopiero teraz o tej nowennie się dowiedziałam. Nie bez przyczyny dowiedziałeś się o tej nowennie w takim momencie swojego życia. Módl się, na pewno nie pogorszy to sprawy, a co jak polepszy???? Chyba warto zaryzykować. Zazdroszczę Ci… Zazdroszczę Ci, że masz o co walczyć, chociaż doskonale wiem co czujesz, bo w takim momencie bezradność rozwala nas na łopatki:( oddaj swój smutek Matce Bożej, a swój krzyż pozwól nieść Jezusowi. Naprawdę pomogą, tylko próbuj!! Jak upadasz jak najszybciej próbuj się podnieść. Wierzę, że będzie dobrze, a wiesz dlaczego? Bo odnalazłeś tą nowennę! – To nie może być przypadek. Aniu, jestem Twoją imienniczką i tak samo jak Ty straciłam Mamę przez chorobę nowotworową. To było 14 lat temu. Mam takie same odczucia co Ty. Gdybym wtedy wiedziała o Nowennie, poruszyłabym niebo i ziemię, walczyłabym ze wszystkich sił o Nią. Walczyć jest zawsze o co, ale walczyć czymś takim jak NP to jest dopiero coś… odmawiam w tej chwili 5 Nowenne Pompejanska w intencji zdrowia taty ,który jest chory na raka, raz było gorzej raz lepiej , zmieniłam się bardzo , szczerze głęboko uwierzyłam, ciągle wierzę , a jest coraz gorzej , jest źle …. co mam robić , jak się modlić ?Pomóżcie mi błagam Was Droga 'xx’, rozumiem przez co przechodzisz. Mój tata zmarł na raka na początku tego lipca. Odmówiłam 4 nowenny w jego intencji, 5 przerwałam… Jeżeli chcesz, możemy porozmawiać, opowiem Ci jak z tym sobie radziłam i jak przez to przechodzę. Mój adres e-mail: @ mam wrażenie ,że nic nie pomaga ,żadne moje prośby, modlitwy , zaczynam się wszystkiego bać….już nie wiem co mam robić …. żadnej poprawy ….. 5 nowenn , proszę poradzcie mi coś,pomódlcie się za mojego tatę żeby było mu lepiej ,pomóźcie mi XX jedno co mi przychodzi na myśl to to, żeby ci poradzić żebyś uwielbiała Boga i dziękowała Mu za twojego tatę, za wszytko, nie gwarantuję że to uzdrowi twojego tatę ale tobie pomoże. Śpiewaj pieśni uwielbienia i dziękczynienia jakie znasz i pomodliłam się xx pomodlę się za Twojego tatę. poproś o olej św. Charbela: „Ze względu na brak możliwości obsłużenie wysyłek przez Ojców Maronitów z Libanu, przekazali oni pewną ilość reliktów św. Szarbela do Polski. Mogą one być wysłane każdemu kto na adres: Rzymskokatolicka parafia pw. św. Jadwigi Wrocław-Kozanów ul. Pilczycka 25 54-150 Wrocław wyśle prośbę wraz z zaadresowaną na siebie kopertą zwrotną z naklejonym znaczkiem pocztowym. Zaadresowana koperta ze znaczkiem powinna być dołączona do listu kierowanego pod wyżej podany adres.” Poproś ojców z Gilde o modlitwę za tatę i mogą Ci wysłać poświęcone wino. Ale przede wszystkim wierz, ufaj i trwaj na modlitwie. Wiara czyni cuda. LULU – DZIĘKUJE ! wierzę bardzo uwielbiam Pana, kocham, szczerze , Anetko : dziękuję za cenne rady . Dziękuje za Waszą modlitwę ! On ma tylko 45 lat…. xx bardzo Ci polecam odmawianie Tajemnicy Szczęścia tam jest Obietnic Pana Jezusa danych SW Brygidzie z których jedna jest taka że Pan Jezus przedłuży życie odmawiającemu lub jego bliskim gdyby Ten mial umrzeć przedwczęsnie odmawiaj ją bo ja w to wierzę a szczególnie gdy sytuacja jest dramatyczna , tekst znajdziesz w internecie XX, wierzę, że będzie dobrze. Sama codziennie proszę św ojca Charbela i św. Tadeusza Judę o pomoc, bo muszę powtórzyć badanie i bardzo się denerwuję. Przyjęło się, że Matka Boża Częstochowska jest Uzdrowieniem duszy, a Matka Boża Gidelska Uzdrowienie chorych. Byłam na Jasnej Górze. Modliłam się. Dziękuję za wszystkie rady ,pomoc i modlitwę. Bracie miej ufność w Bogu i MARYJI Mateusz!! Powiem Ci ,moja mama też miała nowotwór złośliwy , miała usuwany węzeł i musiała brać chemię .Byłam bardzo załamana,ale wszystko oddałam w ręce codziennie odmawiać różaniec oddając ją w się jak chemii miała być radioterapia i wyobraź sobie że obyło się bez .Matka Boża uzdrowiła moją już minęło osiem że nawet jak Pan Bóg ją zabierze to ja dzięki modlitwie łagodnie przejdę przez to ufność w Bogu i Maryji..Cieszyłam się żę nie jestem sama , że mam w niebie Matkę która jest !!!! NIE USTAWAJ, ALE MÓDL SIĘ Straciłam 18czerwca tego roku ukochaną Mamę i najlepszego Przyjaciela, bo bardzo zażyłe stosunki nas łączyły .Dlatego doskonale rozumiem bezsilność dzieci, których Rodzice walczą z chorobą nowotworową, też odmówiłam nowennę pompejańską 4części rożanca codziennie…nie daję rady jeszcze napisać świadectwa, bo wielki ból mam w sercu, po stracie Mamy, Jednakże Wszystkim, którzy wątpią, czy odmawianie w tak trudnej sytuacji ma sens, powiem tylko tyle, że ma i to bardzo wielki, dla odmawiających przede wszystkim, żeby się do końca nie załamać, gdy codziennie patrzymy na zmaganie się z tą straszną chorobą najbliższych. Moje doświadczenia, bo tak mogę w tej chwili je nazwać są takie, że nowenna, którą odmówiłam po ludzku sądząc, nie dała rezultatu, bo Mamusia nie żyje ale uwierzcie, że łaski płynące z jej odmawiania otrzymuję do dnia dzisiejszego, są tak wielkie, że można wiele z nich nazwać cudami…Wszystkim, którzy odmawiają nowennę w intencji uzdrowienia z nowotworu dla swoich Bliskich proszę nie przerywajcie jej nie widząc rezultatu w poprawie zdrowia Najbliższych, bo zostajecie Wy, którzy odmawiacie, a Matka Boża każdego otocza płaszczem swej opieki i nikogo bez pomocy nie zostawi. Otrzymałam w dniu śmierci Mamy obrazek od Sióstr zakonnych, które prosiłam o modlitwę, a na nim piękne słowa, które może Komuś pomogą przetrwać, tak jak mi pomagają…czego Wszystkim życzę „JEŚLI KTOŚ LUB COŚ KAŻE CI SĄDZIĆ,ŻE JESTEŚ JUŻ U KRESU,NIE WIERZ W TO! JEŚLI ZNASZ ODWIECZNĄ MILOŚĆ,KTÓRA CIĘ STWORZYLA, TO WIESZ TAKŻE, ŻE W TWOIM WNETRZU MIESZKA DUSZA NIEŚMIERTELNA ROŻNE SĄ W ŻYCIU” PORY ROKU”:JEŻELI CZUJESZ AKURAT,ŻE ZBLIŻA SIĘ ZIMA, CHCIALBYM,ŻEBYŚ WIEDZIAL,ŻE NIE JEST TO PORA OSTATNIA, BO OSTATNIĄ PORĄ TWEGO ŻYCIA,BĘDZIE WIOSNA:WIOSNA ZMARTWYCHWSTANIA. CALOŚĆ TWOJEGO ŻYCIA SIĘGA NIESKOŃCZENIE DALEJ NIŻ JEGO GRANICE ZIEMSKIE:CZEKA CIĘ NIEBO” JAN PAWEL II Moje cztery dewizy życia bez względu na wszystko to: 1) Kiedy robimy coś dobrego to to nie może skończyć się źle, ale wiem, ze zły zrobi wszystko by przeszkodzić bo gdy robię coś dobrego to on się wścieka. 2) Boskie rozwiązania są dla nas najlepsze nawet jeśli musimy przez nie bardzo cierpieć, On przede wszystkim troszczy się o naszą duszę. 3) Pan Bóg daje tyle ile trzeba i wtedy kiedy trzeba. Chociaż nie umie dawać mało, zawsze daje w nadmiarze, tylko czy ten nadmiar jesteśmy wstanie przyjąć. 4) Panie Jezu Ty wszystko możesz, Ty uczyń to za mnie bo ja nie potrafię, a ja będę się tylko modlić. Zawierzam Ci całe moje życie, niech dzieje się Twoja wola nie moja, bo ja nie wiem co jest dla mnie dobre. Cierpienia, choroby są potrzebne wtedy gdy nie szanujemy innych chorych. Otwórz się na ludzi i na Boga. Twoja mama ciągle żyje a więc ma szanse. Poza tym pan Jezus mówi: „Z dystansem odnoś się do siebie samej: do swego organizmu, którego sprawność zmniejsza się z wiekiem. Twoje funkcjonowanie w świecie staje się coraz bardziej ograniczone. I jest to dobre, bo stopniowo przygotowuje cię do odejścia stąd.” Czy to nie powód do radości. Każdy kto odmawia NP ma chwile zwątpienia, u mnie wystąpiły one wielokrotnie. Modlę się o uzdrowienie córki, która miała poważne problemy psychiczne, wybuchy od uczestnictwa w mszach o uzdrowienie, zabierałam wodę, olej i sól, używam ich cały czas od przeszło roku, poszłam na spowiedź generalną, modliłam się za córkę odmawiając NP i raz było lepiej raz gorzej, częściej nawet gorzej. Byłam duszona przez zmorę, miałam lekko sparaliżowane przez tydzień palce. Dopiero po dwóch całych nowennach i ośmiu mszach o uzdrowienie tak po prostu zapytałam Pana Boga, co ja robię nie tak i otrzymałam odpowiedź. Pierwsza podpowiedź – modlić się za dusze w czyśćcu cierpiące, wtedy ustąpiły te duszenia, mogłam wreszcie spać bez zapalonego światła w nocy. Potem było jakiś czas lepiej, potem znowu gorzej. Druga podpowiedź – mam się modlić za samą siebie, byłam wtedy bardzo załamana. Trzecia podpowiedź- modlitwa o uzdrowienie międzypokoleniowe. Czwarta podpowiedź – modlitwa za jej zmarłego dziadka. Piąta podpowiedź – modlitwa o zdjęcie przekleństw pokoleniowych. Teraz odmawiam za nią czwartą NP i już po pięciu dniach widzę i czuje poprawę. Córka inaczej odbiera rzeczywistość, jest pogodna i mam nadzieje, że tak zostanie, a jak nie to myślę, że Pan Bóg znowu mi podpowie co mam dalej robić. Odbieram to w ten sposób: wcześniej Nowenny jakby nie mogły pomóc bo były inne przeszkody. Nie załamuj się, na tym polega nasza wiara, żeby nie wątpić nawet jak jest gorzej. Rozmawiaj z Panem Bogiem, nawet jak od razu nie otrzymasz odpowiedzi, dziękuj za każdy dzień, nawet za ten zły, za to że coś Ci się udało. Po prostu trwaj, bądź życzliwy dla innych dla samego siebie, wybaczaj innym, siebie samemu itd.. Modlitwy do Serca dał przepiękne obietnice tym ktorzy sie modlą do Jego za wstawiennictwem Sl Bożej Rozali Celakowny. Proszę o zdrowie, zgodę, radość, miłość i przyjaźń w rodzinie, godne życie dla nas. Aby nie brakowało nam pieniędzy potrzebnych do życia. O dobra i spokojną pracę dla męża. Ułożenie się dobrze wszystkich spraw w domu. Boże Ty wiesz najlepiej czego nam potrzeba , ześlij na Nas potrzebne siły i łaski, a w sercu naszym zagości radość i miłość.

Ale nie pozwólcie, aby mnie zamordowali I życie mi odebrali! Mamusiu, Ja jestem jeszcze mała, Ja będę zawsze Cię Kochała! W Twojej starości będę Promyczkiem słońca, Będę miłością Cię obdarzała do dni Twoich końca. Mamusiu! Jakiś błyszczący nóż gardło podrzyna mi już. Nawet nie wiem jak Wy wyglądacie I dlaczego mnie

Dzień dobry... Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało. Ania Ślusarczyk (aniaslu) Zaloguj Zarejestruj Dzisiaj Dzień Ojca i z tej okazji zapraszam cię do wysłuchania rozmowy, której bohaterem jest Patrick Ney. Psycholog, doradca rodzicielski, tata dwóch córeczek, urodzony w Anglii, co w tej historii ma również znaczenie ;) Posłuchaj rozmowy Natomiast o 17:00 zapraszam Cię na live z Agnieszką Hyży - porozmawiamy o rodzicielstwie, macierzyństwie i oczywiście o ojcostwie. O tym co robić z "dobrymi radami". Dołącz reklama Starter tematu Aaazym Rozpoczęty 15 Lipiec 2020 Tagi bezsilności ciąża dziecko nie mogę zajść w ciążę niepowodzenie pustka starania strach #1 Jest noc a ja zamiast spać leżę i płacze. Kolejny raz się nie udało. To już ponad dwa lata jak się staramy o dzidziusia i nic. Ciągle nic... Miałam nie płakać,ale za dużo się skumulowało emocji. Jestem już bezsilna... Ciągle się łudzę,że może tym razem się uda i potem przychodzi rozczarowanie. Jak na złość wszędzie widzę kobiety w ciąży i to uczucie które wtedy przychodzi, dlaczego ja nie mogę. Taka pustka...nie wiem jak to wyrazić słowami. Coraz gorzej znoszę kolejne niepowodzenie. Czasami nie mam już siły i przestaje wierzyć,że może jeszcze kiedyś się uda. Byłby to najpiękniejszy dzień w moim życiu. Nie mam komu się wyżalić,więc padło na Was dziewczyny. Czasami jak się wypłacze na chwilę jest mi lepiej... reklama A Aagaciaa 1 Wrzesień 2020 Dziękuję za wsparcie. Wiesz co było przyczyną,że tak długo się nie udawało? Niestety nie wiem co było przyczyną. Ale podejrzewam, że zmiana stylu życia męża. 3 miesiące przed zajściem w ciążę zaczął ćwiczyć, zdrowo jeść a miał od zawsze duży problem z nadwagą. Trzymam za Was kciuki, w końcu się uda #51 Oczywiście. W dwóch różnych klinikach. Wszystko wyszło dobrze. Pozostają badania hormonalne i genetyczne plus dobry lekarz. Znam pare której udało się po 10 latach. Invitro się nie udało i zaczali procedurę adopcyjna. Byli na to nastawieni i zaskoczyło. Druga para po 8. Mówili im, że czasem jest tak, że jest 2 zdrowych ludzi i nie mogą mieć razem dzieci. A jednak udało się ! Więc warto robić badania i szukać przyczyny. Jeśli są pieniadze, a wiek goni to jestem za in vitro. reklama #52 Mam podobnie. U mnie juz mija ponad roku.... a moze i juz 3 lata... przestalam juz liczyc dokladnie. Nigdy nie ujrzalam nawet bladej kreski.... nie umiem juz nawet o niczym innym myslec. W tym cyklu nawet testow owu nie robilam... sama siebie oszukuje ze jak wyluzuje i nie bede pilnowala to moze sie uda... nie mam juz 18 lat i zdaje sobie sprawe ze czas ucieka.... moze razem na tej grupie bedzie nam latwiej... Jak dobrze jest pogadać z kimś kto to rozumie. Ja nawet testów nie robię bo zawsze @ mnie uprzedzi,że o jakimkolwiek cieniu cienia nie wspomnę. #53 Pozostają badania hormonalne i genetyczne plus dobry lekarz. Znam pare której udało się po 10 latach. Invitro się nie udało i zaczali procedurę adopcyjna. Byli na to nastawieni i zaskoczyło. Druga para po 8. Mówili im, że czasem jest tak, że jest 2 zdrowych ludzi i nie mogą mieć razem dzieci. A jednak udało się ! Więc warto robić badania i szukać przyczyny. Jeśli są pieniadze, a wiek goni to jestem za in vitro. Hormony już mam wszystkie przebadane. #54 Jak dobrze jest pogadać z kimś kto to rozumie. Ja nawet testów nie robię bo zawsze @ mnie uprzedzi,że o jakimkolwiek cieniu cienia nie wspomnę. No ja czasami mialam nadzieje bo @ spozniala sie 1 dzien. Ale szybko test albo @ sprowadzala na ziemie. Ostatnio tez mialam zawirowania w cyklach. I we wszystkim widzialam ciaze i jej objawy. Czasami zastanawialam sie czy sobie jej nie uroilam. No nic musimy dalej walczyc #55 Hormony już mam wszystkie przebadane. Wiec badania robic, ale nastawiać się pozytywnie, nic nie stoi na przeszkodzie mam nadzieję. U nas 2 lata i poszło więc mam nadzieje, że u Was tak będzie. #56 To ja może coś napisze.... Staralismy się z mężem ponad rok zanim udaliśmy się na badania. Badania wszystkie wyszły ok. Nie mieszkam w Pl ale miałam wszystko. Hormony, usg, genetyka, krew, drożność, jakość nasienia...cokolwiek się dało. Wszystkie wyniki poprawne. Zarówno ja jak i mąż. Klinika niepłodności pomału zaczęła wzruszać ramionami bo już sami nie wiedzieli pod jakim katem badać. Zgniewalo mnie to i za przeproszeniem pieprzlam to wszystko w kosmos. Wyszłam z założenia ze co będzie to będzie. Nie umiałam żyć w stresie. Jeszcze przez kilka miesięcy się martwiłam, szukałam kreski, robiłam testy ciążowe mimo ze w głębi serca wiedziałam, ze nic z tego nie będzie. W końcu życie potoczyło się dalej, ja jakos przeszłam nad tym do porządku dziennego (życie to nie tylko posiadanie dzieci, to wiele innych spraw). Po siedmiu latach w niedowierzaniu patrzyłam na dwie kreski na teście. Szok. Niestety ciąża poroniona. Ciężko to przeszłam. Ale w końcu życie nadal mialo wiele do zaoferowania. Zajęłam się czyms innym. Sześć miesięcy później znowu patrzyłam na dwie kreski...machnęłam na to ręka. Nie sądziłam, ze się uda. Corka ma już 2 lata i 9 miesięcy. Jak ona miała 7 miesięcy znowu patrzyłam na dwie kreski...jak dla mnie za szybko, za wcześnie. Ale nie zabezpieczaliśmy się, ja chciałam drugie dziecko wiec nie panikowałam. Niestety ciąża znowu się poroniła. Tym razem zniosłam to lepiej. Jedno dziecko już miałam, widocznie drugie nie było mi dane. Szesc miesięcy później znowu patrzylam na dwie kreski. Ale tym razem robiłam testy owulacyjne bo się uparłam na drugie dziecko....skoro istniała szansa to chciałam ja wykorzystać. Synek ma już prawie 10 miesięcy. Mam już dwójkę, więcej nie chce i nie będę miała. Nie potrafie powiedzieć co się stało, ze co sześć miesięcy zachodziłam w ciąże. Nic się u mnie nie zmieniło. Nie przeprowadziłam się, nie zmieniłam diety, nie zaczelam brać żadnych specjalnych witamin czy leków. Prace miałam taka sama....naprawdę nie potrafie powiedzieć co się zmieniło, ze nagle w przeciaguniecalych czterech lat byłam w ciazy cztery razy... Zeby nie było....w pierwsza ciąże zaszłam mając 35 lat. Widocznie jestem jedna z tych kobiet jak wino...im starsza tym lepsza... #57 To ja może coś napisze.... Staralismy się z mężem ponad rok zanim udaliśmy się na badania. Badania wszystkie wyszły ok. Nie mieszkam w Pl ale miałam wszystko. Hormony, usg, genetyka, krew, drożność, jakość nasienia...cokolwiek się dało. Wszystkie wyniki poprawne. Zarówno ja jak i mąż. Klinika niepłodności pomału zaczęła wzruszać ramionami bo już sami nie wiedzieli pod jakim katem badać. Zgniewalo mnie to i za przeproszeniem pieprzlam to wszystko w kosmos. Wyszłam z założenia ze co będzie to będzie. Nie umiałam żyć w stresie. Jeszcze przez kilka miesięcy się martwiłam, szukałam kreski, robiłam testy ciążowe mimo ze w głębi serca wiedziałam, ze nic z tego nie będzie. W końcu życie potoczyło się dalej, ja jakos przeszłam nad tym do porządku dziennego (życie to nie tylko posiadanie dzieci, to wiele innych spraw). Po siedmiu latach w niedowierzaniu patrzyłam na dwie kreski na teście. Szok. Niestety ciąża poroniona. Ciężko to przeszłam. Ale w końcu życie nadal mialo wiele do zaoferowania. Zajęłam się czyms innym. Sześć miesięcy później znowu patrzyłam na dwie kreski...machnęłam na to ręka. Nie sądziłam, ze się uda. Corka ma już 2 lata i 9 miesięcy. Jak ona miała 7 miesięcy znowu patrzyłam na dwie kreski...jak dla mnie za szybko, za wcześnie. Ale nie zabezpieczaliśmy się, ja chciałam drugie dziecko wiec nie panikowałam. Niestety ciąża znowu się poroniła. Tym razem zniosłam to lepiej. Jedno dziecko już miałam, widocznie drugie nie było mi dane. Szesc miesięcy później znowu patrzylam na dwie kreski. Ale tym razem robiłam testy owulacyjne bo się uparłam na drugie dziecko....skoro istniała szansa to chciałam ja wykorzystać. Synek ma już prawie 10 miesięcy. Mam już dwójkę, więcej nie chce i nie będę miała. Nie potrafie powiedzieć co się stało, ze co sześć miesięcy zachodziłam w ciąże. Nic się u mnie nie zmieniło. Nie przeprowadziłam się, nie zmieniłam diety, nie zaczelam brać żadnych specjalnych witamin czy leków. Prace miałam taka sama....naprawdę nie potrafie powiedzieć co się zmieniło, ze nagle w przeciaguniecalych czterech lat byłam w ciazy cztery razy... Zeby nie było....w pierwsza ciąże zaszłam mając 35 lat. Widocznie jestem jedna z tych kobiet jak wino...im starsza tym lepsza... Wiem, że to najgorsze co może usłyszeć starająca, ale to jest właśnie odpuszczenie. Głowa skupia się na czymś innym i bach. Jedne poddają się po 2 latach inne po 6. #58 Wiem, że to najgorsze co może usłyszeć starająca, ale to jest właśnie odpuszczenie. Głowa skupia się na czymś innym i bach. Jedne poddają się po 2 latach inne po 6. No właśnie wyłączyć głowę. Tylko jak to zrobić... #59 No właśnie wyłączyć głowę. Tylko jak to zrobić... Ja miałam w lipcu taki termin od lekarza, że jak się do grudnia nie uda to klinika. Byłam nastawiona, że to i tak nic z tego już. Chyba to był pierwszy cykl bez spinania, na monitoringu wyszła owu to tylko raz było love w ten dzień i to tak "bo trzeba". Później pojechałam do mamy, spotykałam się ze znajomymi, imprezki i zapomniałam, że dzień okresu a go nie ma reklama #60 Ja miałam w lipcu taki termin od lekarza, że jak się do grudnia nie uda to klinika. Byłam nastawiona, że to i tak nic z tego już. Chyba to był pierwszy cykl bez spinania, na monitoringu wyszła owu to tylko raz było love w ten dzień i to tak "bo trzeba". Później pojechałam do mamy, spotykałam się ze znajomymi, imprezki i zapomniałam, że dzień okresu a go nie ma I rozumiem że się udało? Nie mam już siły do mojego psa. Przez Gość aneciak345, Październik 7, 2015 w Dyskusja ogólna. Polecane posty. Gość aneciak345 Gość aneciak345 Goście; Strona Główna Pytania I Odpowiedzi Nie Mam Już Siły, By Dalej Żyć 10 odpowiedzi Panie Doktorze. Nie wiem co mam zrobić ze sobą. Brakuje mi już sily, nie wiem co dalej robić. Jestem młoda a moje życie do dziś to jedna wielka walka, najpierw o każdych krok ( jestem przewlekle chora) a później o miłość i zdrowie najbliższych. Te działania od lat nie przynoszą skutków. Nie mam już siły, żeby o nich walczyć ale boję się że ich stracę. Od 2 lat leczę się na depresję. Brałam już aciprex, seronil i velafax. Nasennie dostałam Trittico , bo nie potrafię już potrafię poradzić sobie z bardzo silnym poziomem lęku. Nie umiem już funkcjonować. Wrzuciłam się w wir pracy, wymagające studia. Wszystko po to, żeby pokazać, że pomimo choroby zasługuje na miłość. Co można zrobić, żeby wyciszyć lęki? W tym krótkim wpisie szereg informacji wymagałoby uzupełnienia bym mógł pomyśleć o sposobach radzenia sobie. 1. O jakiej przewlekłej chorobie wspomina Pani? Niekiedy takie schorzenia same mogą dawać obniżenie nastroju i lęki, leki konieczne w ich leczeniu też mogą działać podobnie. 2. Wymienione leki to nie jedyne jakie można stosować w depresji z lękiem. Jest ich sporo. Może trzeba zastosować inne? 3. Dlaczego należy "pokazywać innym, że.... zasługuje się na miłość"? Każdy na nią zasługuje choć nie zawsze nasi najbliżsi są w stanie podarować ją nam. Może tu tkwi jakiś problem? 4. Czy zdrowie najbliższych też jest zagrożone czy tylko Pani obawia się o nie? 5. Zastanawiam się czy na pewno Pani "wysiłki nie przynoszą skutków" skoro pracuje Pani, studiuje... Może ustawia sobie Pani poprzeczkę zbyt wysoko? Tak czy owak proponuję rozejrzeć się z psychoterapeutą(ką). Niejednokrotnie sama konsultacja psychoterapeutyczna jest w stanie wiele zmienić. Na lepsze. Gdybym mógł jeszcze coś doradzić - proszę o kontakt. Pozdrawiam Uzyskaj odpowiedzi dzięki konsultacji online Jeśli potrzebujesz specjalistycznej porady, umów konsultację online. Otrzymasz wszystkie odpowiedzi bez wychodzenia z domu. Pokaż specjalistów Jak to działa? Witam serdecznie, przede wszystkim zobaczyć, że na miłość nie trzeba zasługiwać, nie ma takiej potrzeby, miłość po prostu płynie. Z opisanej przez Panią sytuacji, wiele problemów i wiele walk za Panią, a Pani wydaje się być w tym wszystkim sama i bez wsparcia, bo raczej bardziej jest sama Pani jest wsparciem, albo przynajmniej tak bardzo stara się Pani być. Jeśli leki nie pomagają, zachęcam do psychoterapii, ona zwykle odkrywa przyczynę. Zajmując się przyczyną, objawy zwykle ustępują. serdecznie zapraszam i proszę zadbać o siebie. Zapraszam na konsultację mam szerokie doświadczenie w pracy z lękiem i depresją. Pozdrawiam Witam to co Pani opisuje to ogromne zmaganie które trwa od lat pomimo starań przyjmowania leków stan Pani nie zmienił się na tyle aby była Pani usatysfakcjonowana jednakże trudno nie zauważyć w tym co Pani pisze prócz cierpienia wielkiej woli do walki o siebie, być może warto pomyśleć o psychoterapii ponieważ często taka forma terapii w połączeniu z leczeniem farmakologicznym daje najlepsze efekty. Pozdrawiam Witaj Panią, proszę zapisać się na psychoterapię, a jeśli zapisane przez leki wciąż nie przynoszą efektu, to może niech Pani poszuka innego lekarza; czasami tak jest, że pacjent nie może "zestroić sie" z terapeutą/lekarzem i na odwrót; może inny lekarz lepiej wczuje się w Pani organizm/potrzeby i b-j dobierze trafne leki. Proszę rozważyć te dwa rozwiązania. Pozdrawiam Witam, dobrze byłoby przyjrzeć się bliżej tym lękom oraz je zaakceptować zamiast uciekać przed nimi. Warto także popracować nad poczuciem własnej wartości. Z mojej strony mogę zaproponować bezpłatną konsultację, aby omówić głębiej Pani problem i zaproponować kierunki terapii. Pozdrawiam serdecznie Witam bardzo dziękuję za kontakt, jednak nie jestem w stanie Pani pomóc jestem fizjoterapeutą i terapeutą integracji sensorycznej. Bardzo Panią proszę o kontakt z psychologiem, psychoterapeutą. Nie poddwać się, walczyć - depresja nie jest "przeciwnikiem" którego nie da się pokonać. Witam. Myśle, że warto jest przyjrzeć się przyczynie owych lęków czy stanów depresyjnych. Jest to możliwe w procesie terapeutycznym. Moze warto zastanowić się nad własną psychoterapią. Dzień dobry. Trudno odpowiedzieć jednoznacznie na pytanie "jak wyciszyć lęki" gdyż zawsze jest to kwestia indywidualna. Z opisu sytuacji rozumiem, że jest Pani bardzo ciężko i każda próba podjęcia jakiegokolwiek działania jest przypłacona niezwykłym wysiłkiem. Leczenie depresji farmakologicznie zwykle daje doraźne efekty. Z doświadczenia jednak wiem, że leczenie zaburzeń lękowych na które jak rozumiem Pani cierpi, to często długotrwały proces psychoterapeutyczny. Podstawią leczenia źródła problemu byłoby w Pani przypadku podjęcie pracy w kierunku zrozumienia odczuwanych niepokojów w bezpiecznych warunkach gabinetu. Zachęcam Panią do zadbania o siebie poprzez podjęcie psychoterapii. W trakcie życzliwej rozmowy znacznie łatwiej można dostrzec źródło swoich lęków i stopniowo w odpowiednim dla siebie tempie zacząć sobie z nimi radzić. Pozdrawiam serdecznie, Wojciech Królikowski Sugeruję wizytę: Na wizytę można umówić się przez serwis klikając w przycisk Umów wizytę. Szanowna Pani, Bardzo mi przykro czytając o Pani cierpieniu. Jednocześnie jestem pod wrażeniem Pani determinacji w walce o siebie. Zastanawiam się, co takiego ma Pani w sobie, co pomogło Pani - i dalej pomaga - radzić sobie z trudnościami i pomimo "walki" nieustannie iść do przodu. W walce z depresją same leki są bardzo pomocne, ale najlepsze działanie dają w połączeniu z psychoterapią. Proponuję skontaktować się ze specjalistą i wspólnie opracować plan działania. Pozdrawiam ciepło i zapraszam do kontaktu. Twoje pytanie zostanie opublikowane anonimowo. Pamiętaj, by zadać jedno konkretne pytanie, opisując problem zwięźle. Pytanie trafi do specjalistów korzystających z serwisu, nie do konkretnego lekarza. Pamiętaj, że zadanie pytania nie zastąpi konsultacji z lekarzem czy specjalistą. Miejsce to nie służy do uzyskania diagnozy czy potwierdzenia tej już wystawionej przez lekarza. W tym celu umów się na wizytę do lekarza. Z troski o Wasze zdrowie nie publikujemy informacji o dawkowaniu leków. Ta wartość jest zbyt krótka. Powinna mieć __LIMIT__ lub więcej znaków. Specjalizacja Wybierz specjalizację lekarza, do którego chcesz skierować pytanie Twój e-mail Użyjemy go tylko do powiadomienia Cię o odpowiedzi lekarza. Nie będzie widoczny publicznie. Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych dotyczących stanu zdrowia w celu zadania pytania Profesjonaliście. Dowiedz się więcej. Dlaczego potrzebujemy Twojej zgody? Twoja zgoda jest nam potrzebna, aby zgodnie z prawem przekazać wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o zadanym przez Ciebie pytaniu. Informujemy Cię, że zgoda może zostać w każdej wycofana, jednak nie wpływa to na ważność przetwarzania przez nas Twoich danych osobowych podjętych w momencie, kiedy zgoda była informacje o moim pytaniu trafią do Profesjonalisty? Tak. Udostępnimy wybranemu przez Ciebie Profesjonaliście informacje o Tobie i zadanym przez Ciebie pytaniu. Dzięki temu Profesjonalista może się do niego mam prawa w związku z wyrażeniem zgody? Możesz w każdej chwili cofnąć zgodę na przetwarzanie danych osobowych. Masz również prawo zaktualizować swoje dane, wnosić o bycie zapomnianym oraz masz prawo do ograniczenia przetwarzania i przenoszenia danych. Masz również prawo wnieść skargę do organu nadzorczego, jeżeli uważasz, że sposób postępowania z Twoimi danymi osobowymi narusza przepisy jest administratorem moich danych osobowych? Administratorem danych osobowych jest ZnanyLekarz sp. z z siedzibą w Warszawie przy ul. Kolejowej 5/7. Po przekazaniu przez nas Twoich danych osobowych wybranemu Profesjonaliście, również on staje się administratorem Twoich danych osobowych. Aby dowiedzieć się więcej o danych osobowych kliknij tutaj Wszystkie treści, w szczególności pytania i odpowiedzi, dotyczące tematyki medycznej mają charakter informacyjny i w żadnym wypadku nie mogą zastąpić diagnozy medycznej. aeE1j. 492 162 299 365 289 73 387 12 382

boże nie mam już siły