Udział w pracowniczym planie kapitałowym musi zapewnić każdy pracodawca, który zatrudnia co najmniej jedną osobę, podlegającą obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym do ZUS. Każdy pracownik (spełniający odpowiednie warunki) jest automatycznie zapisywany do Rezygnacja z przystąpienia do PPK lub wznowienie udziału Z oszczędzania w PPK pracownik może w dowolnym momencie zrezygnować. Wystarczy, że wypełni odpowiednią „deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK” i przekaże ją pracodawcy. Pracodawca ma obowiązek poinformować o tym właściwą instytucję finansową w ciągu 7 dni od dnia złożenia deklaracji. Rezygnacja zaczyna obowiązywać w miesiącu złożenia, a jeśli w danym miesiącu składki zostały już pobrane, to nie podlegają one zwrotowi. Deklaracja rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK dotyczy wszystkich stosunków prawnych (umowy o pracę, umowy zlecenia itp.) łączących osobę zatrudnioną z danym podmiotem w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych. Rezygnacja z oszczędzania w PPK oznacza tak naprawdę jedynie zawieszenie wpłat (uczestnikiem PPK jest się przez cały czas), w dodatku na czas określony. Co 4 lata, licząc od roku 2019, następuje bowiem automatyczne wznowienie dokonywania wpłat. Pracodawca musi poinformować o tym pracownika do ostatniego dnia lutego roku, w którym ponownie nastąpi zapis do PPK (najbliższy termin to rok 2023), a od 1 kwietnia tego roku pracodawca ma obowiązek faktycznie dokonywać wpłat za pracownika. Pracownik może ponownie złożyć deklarację rezygnacji – na kolejne 4 lata. Może też w każdej chwili powrócić do PPK – wystarczy, że złoży pracodawcy pisemny wniosek o dokonywanie wpłat. Deklaracja przystąpienia pracownika w wieku 55-70 lat Do pracowniczych planów kapitałowych automatycznie zapisywani są pracownicy, którzy ukończyli 18 lat i nie ukończyli 55. roku życia. Do PPK mogą także dołączyć osoby w wieku od 55 do 69 lat – wystarczy, że złożą pracodawcy odpowiedni wniosek. O takiej możliwości musi ich poinformować pracodawca. Do PPK nie mogą przystąpić pracownicy, którzy ukończyli 70 lat. Wybór funduszu zdefiniowanej daty / zmiana strategii inwestycyjnej Środki gromadzone w ramach PPK inwestowane są na rynkach kapitałowych za pośrednictwem funduszy zdefiniowanej daty. Co do zasady pracownik jest przypisany do funduszu właściwego dla jego wieku. Polityka inwestycyjna funduszy zdefiniowanej daty polega na tym, że zmienia się automatycznie w taki sposób, by w miarę zbliżania się do docelowego wieku (60. roku życia) malało ryzyko inwestycyjne. Nic nie stoi na przeszkodzie, by pracownik spersonalizował swoją strategię inwestycyjną na bardziej lub mniej ryzykowną, czy też dostosował ją do oczekiwanej koniunktury na giełdach. W trakcie oszczędzania pracownik może przenieść środki dotychczas zgromadzone w funduszu właściwym dla jego wieku na jednostki uczestnictwa innego funduszu (zmiana lub konwersja środków do innego funduszu), może też podzielić środki pomiędzy kilka funduszy. Zmiany funduszu uczestnik może dokonywać wielokrotnie, przy czym zgodnie z ustawą dwie zmiany (konwersje lub zamiany) rocznie są bezpłatne. Deklaracja wpłaty dodatkowej na konto PPK Pracownik uczestniczący w PPK wnosi tzw. wpłatę podstawową, stanowiącą 2% wynagrodzenia brutto. Jeżeli jednak chce oszczędzać więcej, ustawa daje mu możliwość wniesienia wpłaty dodatkowej. Jej wysokość nie może być wyższa niż kolejne 2% wynagrodzenia brutto. Wystarczy, że złoży pracodawcy deklarację wpłaty dodatkowej na konto PPK. W dowolnym momencie może też zrezygnować z jej wnoszenia, składając rezygnację z wpłaty dodatkowej na konto PPK. Deklaracja wpłaty dodatkowej, finansowanej przez uczestnika PPK, obowiązuje od dnia jej złożenia. To oznacza, że jest ona naliczana od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego uczestnikowi PPK po złożeniu tej deklaracji. Obniżenie wpłaty podstawowej Standardowo wpłata podstawowa pracownika wynosi 2% wynagrodzenia brutto. Istnieje wyjątkowa sytuacja, kiedy pracownik może obniżyć jej wysokość. Jeśli łączne wynagrodzenie pracownika osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia, może zadeklarować niższą wpłatę podstawową, składając deklarację poziomu wpłaty podstawowej. Jej wysokość nie może być jednak niższa niż 0,5% wynagrodzenia brutto. Pracodawca powinien powiadomić najmniej zarabiających pracowników o takiej możliwości. Wskazanie osób uprawnionych do dziedziczenia Środki gromadzone w ramach PPK są prywatną własnością uczestnika i podlegają one dziedziczeniu. Jeśli w chwili śmierci uczestnik PPK pozostawał w związku małżeńskim, współmałżonek otrzymuje połowę środków zgromadzonych w ramach PPK (w zakresie, w jakim stanowiły one przedmiot małżeńskiej wspólności majątkowej). Pozostała część środków trafia do osób uprawnionych. Uczestnik PPK może w każdej chwili wskazać w formie pisemnej osobę uprawnioną lub kilka osób, które w razie śmierci otrzymają te środki. Może nią być ktokolwiek: współmałżonek, dzieci, rodzeństwo, a także osoby niespokrewnione. Można także ustalić podział środków pomiędzy nimi, w przeciwnym razie wszystkie osoby otrzymają równą część. Wypłata transferowa powinna być wykonana w terminie do 3 miesięcy od przedstawienia odpowiednich dokumentów instytucji, która prowadzi PPK. O tym, w jakiej formie będą wypłacone środki, decyduje osoba uprawniona. Zgromadzone w PPK środki podlegają wypłacie transferowej do PPK, IKE lub PPE osoby uprawnionej lub podlegają wypłacie w formie pieniężnej. Potrzebne dokumenty przy dziedziczeniu z PPK – dokument potwierdzający tożsamość uprawnionego, – akt zgonu zmarłego uczestnika PPK, – prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku albo zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia, oraz zgodne oświadczenia wszystkich spadkobierców o sposobie podziału środków zgromadzonych przez zmarłego uczestnika PPK lub prawomocne postanowienie sądu o dziale spadku, – dokumenty stwierdzające tożsamość spadkobierców. Decyzja w sprawie wypłaty transferowej przy zmianie pracodawcy Przy zmianie pracy pracownik powinien poinformować nowego pracodawcę o posiadanym PPK. W tym celu musi złożyć oświadczenie o zawartych w imieniu pracownikach umowach o prowadzenie PPK. Umożliwia to połączenie środków, polegające na transferze kapitału ze starego (starych) PPK do nowego, tak by wszystkie wpłaty były gromadzone w jednym miejscu. Pracownik ma tu wybór – może przenieść wszystko do PPK nowego pracodawcy lub zostawić w dotychczasowym i zacząć gromadzić drugą pulę oszczędności u nowego pracodawcy od początku. Jeśli wybierze drugą opcję, musi w terminie 7 dni poinformować nowego pracodawcę o braku zgody na przeprowadzenie operacji transferu środków. Wypłaty Istnieją trzy scenariusze wypłaty pieniędzy z PPK. Każdy z nich wymaga złożenia odpowiednich wniosków. Wypłata środków po ukończeniu 60. roku życia Domyślną opcją wypłaty środków zgromadzonych w PPK jest wypłata ich po ukończeniu 60. roku życia. Jest to forma najkorzystniejsza, szczególnie pod względem podatkowym. Aby wypłacić środki, trzeba złożyć odpowiedni wniosek o wypłatę środków z powodu osiągnięcia ustawowego progu wiekowego – 60 lat do instytucji finansowej. W domyślnym wariancie pracownik otrzyma jednorazową wypłatę, wynoszącą 25% zgromadzonych środków, pozostałe 75% oszczędności będzie wypłacane w minimum 120 miesięcznych ratach. Można też zdecydować się na zmianę sposobu wypłaty środków – np. można zmniejszyć liczbę rat, w których wypłacane będą pozostałe środki, a nawet wypłacić je jednorazowo. Taka operacja będzie się wiązać z koniecznością zapłaty podatku od zysków kapitałowych. Chcąc skorzystać ze swoich oszczędności, uczestnik PPK ma możliwość wypłaty zgromadzonych środków w ramach świadczenia małżeńskiego. Może z niego skorzystać uczestnik PPK, który posiada PPK w tej samej instytucji finansowej co jego małżonek, osiągnie 60. rok życia i oboje zamierzają skorzystać z wypłaty w formie świadczenia małżeńskiego. W tym celu małżonkowie muszą złożyć wspólne oświadczenie o wyborze świadczenia małżeńskiego jako formy wypłaty środków z PPK. Wybrana instytucja finansowa otwiera wówczas wspólny rachunek PPK dla małżonków, zwany rachunkiem małżeńskim. Świadczenie będzie wypłacane przez co najmniej 120 miesięcy z połączonych rachunków współmałżonków. Świadczenie będzie wypłacane łącznie małżonkom, aż do wyczerpania środków. W razie śmierci jednego z małżonków świadczenie będzie wypłacane drugiemu w dotychczasowej wysokości aż do wyczerpania środków. Wypłata części środków … na świadczenie chorobowe Wyjątkowo – w dwóch przypadkach – uczestnik PPK może wypłacić środki przed osiągnięciem 60. roku życia. Pierwszym z nich jest chęć przeznaczenia zgromadzonych w PPK pieniędzy na leczenie w przypadku poważnej choroby własnej, małżonka i dziecka. W przypadku zachorowania na jedną ze wskazanych w ustawie o PPK poważnych chorób, uczestnik może wypłacić 25% wszystkich zgromadzonych środków bez konieczności ich zwrotu. Przez poważną chorobę ustawodawca rozumie całkowitą utratę zdolności do wykonywania jakiejkolwiek pracy zarobkowej ustaloną w formie orzeczenia przez lekarza orzecznika lub komisję lekarską ZUS, umiarkowany lub znaczny stopień niepełnosprawności orzeczony przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności na okres co najmniej 2 lat lub zdiagnozowanie u dorosłej osoby w najbliżej rodzinie, potwierdzone zaświadczeniem lekarza medycyny, jednej z chorób: „amputacja kończyny, bakteryjne zapalenie mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych, wirusowe zapalenie mózgu, choroba Alzheimera, choroba Leśniowskiego-Crohna, choroba neuronu ruchowego (stwardnienie zanikowe boczne), choroba Parkinsona, dystrofia mięśniowa, gruźlica, niewydolność nerek, stwardnienie rozsiane, choroba wywołana przez ludzki wirus upośledzenia odporności (HIV), kardiomiopatia, nowotwór złośliwy, toczeń trzewny układowy, udar mózgu, utrata mowy, słuchu lub wzroku, wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub zawał serca”. Wcześniejsza wypłata przysługuje również w przypadku, gdy członek naszej rodziny nie ukończył 16. roku życia i posiada orzeczoną przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności niepełnosprawność, a także gdy dziecko uczestnika PPK zachoruje na jedną z chorób: „poliomyelitis (choroba Heinego-Medina), zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, anemia aplastyczna, przewlekłe aktywne zapalenie wątroby, padaczka, gorączka reumatyczna, nabyta przewlekła choroba serca, porażenie (paraliż), utrata wzroku, głuchota (utrata słuchu), potransfuzyjne zakażenie wirusem HIV, schyłkowa niewydolność nerek, tężec, cukrzyca, łagodny guz mózgu, przeszczepienie narządów, zabieg rekonstrukcyjny zastawek, zabieg rekonstrukcyjny aorty lub nowotwór złośliwy”. Wniosek o wypłatę uczestnik składa w instytucji finansowej. Należy do niego dołączyć orzeczenie odpowiedniej instytucji lub diagnozę lekarza medycyny potwierdzające wystąpienie kwalifikowanej choroby. Ustawa nie wskazuje limitu liczby zachorowań, które uprawniają uczestnika do wcześniejszej wypłaty środków. Nie ma również znaczenia, czy osoba zachorowała na kwalifikowaną chorobę przed czy po przystąpieniu do PPK. … na pokrycie wkładu własnego Druga możliwość wcześniejszej wypłaty oszczędności jest skierowana do osób przed 45. rokiem życia, które myślą o własnym mieszkaniu. Uczestnik PPK może raz w życiu dokonać wypłaty do 100% wartości środków zgromadzonych w PPK na pokrycie wkładu własnego, wymaganego przez bank przy zaciągnięciu kredytu hipotecznego na sfinansowanie budowy/przebudowy budynku mieszkalnego lub zakupu mieszkania czy gruntu. Pieniądze te trzeba jednak zwrócić. Spłatę należy rozpocząć nie później niż 5 lat po wypłacie środków z PPK i skończyć najpóźniej w ciągu 15 lat od tego momentu. Wypłaty można dokonać tylko na sfinansowanie jednej inwestycji, nawet w sytuacji, gdy uczestnik ma kilka rachunków PPK. Zwrot środków Ostatnią trzecią możliwością wypłaty środków z PPK jest tzw. zwrot – czyli wypłata środków przed ukończeniem 60. roku życia. Wymaga ona złożenia wniosku o tzw. zwrot środków. Otrzymane środki są pomniejszone o: 30% wartości wpłat pracodawcy - wpłaty te były zwolnione ze składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, więc ta część środków zostanie przekazana na rachunek w ZUS-ie dopłaty od państwa (wpłata powitalna, dopłaty roczne), podatek dochodowy od zysków kapitałowych. Dokonanie zwrotu środków zgromadzonych na rachunku PPK nie stanowi przeszkody do dalszego oszczędzania w tym samym PPK. Rachunek PPK, z którego dokonano zwrotu nadal jest dla uczestnika prowadzony i wpłaty są wznawiane co 4 lata.Kategoria. Oficjalny Portal informacyjny na temat Pracowniczych Planów Kapitałowych. Z PPK możesz zabezpieczyć swoją przyszłość. Dołącz do powszechnego i dobrowolnego systemu długoterminowego oszczędzania. Sprawdź, co dla ciebie oznacza wprowadzenie PPK. Weź udział w bezpłatnym szkoleniu. Porozmawiaj z naszym doradcą.
W zakładzie pracy, w którym nie funkcjonują związki zawodowe, wybiera się przedstawiciela pracowników. Kiedy i w jaki sposób należy wybrać przedstawiciela pracowników? Konsultacje z pracownikamiPracodawca ma obowiązek konsultacji lub zawierania porozumień z pracownikami za pośrednictwem związków zawodowych, a w przypadku ich braku, z przedstawicielami pracowników. Obowiązek ten ma jednak miejsce tylko wtedy, gdy wynika to wyraźnie z przepisów prawa pracy, takich jak Kodeks pracy, ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących istnieją przepisy określające tryb wyłaniania przedstawicielstwa pracowników. Oznacza to dla pracodawcy dowolność w tym zakresie. Pracodawca samodzielnie ustala warunki i sposób wyboru reprezentanta pracowników. W kompetencji pracodawcy jest również określenia okresu, na który powołany jest przedstawiciel pracowników oraz przysługujące mu kompetencje. Warto wskazać, że pomimo przepisów nakładających obowiązek na pracodawcę uzgadniania bądź zawierania porozumień z przedstawicielem pracowników, to wybrana na to stanowisko osoba nie jest objęta żadną szczególną ochroną, jaka przysługuje np. niektórym działaczom Limit umów o pracę na czas określony Kiedy należy wybrać przedstawiciela pracowników?Wybór przedstawiciela pracowników jest konieczny w sytuacji:1. zawierania porozumienia o zawieszeniu stosowania w całości lub w części przepisów prawa pracy, określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy, w przypadku uzasadnionym sytuacją finansową pracodawcy,2. zawarcia porozumienia o stosowaniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników niż wynikające z umów o pracę zawartych z tymi pracownikami, w zakresie i przez czas ustalony w porozumieniu, w przypadku uzasadnionej sytuacji finansowej pracodawcy nieobjętego układem zbiorowym pracy lub zatrudniającego mniej niż 20 pracowników,3. obowiązku pracodawcy konsultacji z pracownikami lub ich przedstawicielami wszystkich działań podejmowanych w sferze bhp,4. uzgodnienia regulaminu wynagradzania w sprawie wysokości odpisu na fundusz świadczeń socjalnych lub nietworzenia funduszu,5. pracodawca jest zobowiązany skonsultować z przedstawicielem załogi zamiar przeprowadzenia zwolnienia grupowego, podać na piśmie przyczyny zamierzonego zwolnienia, powiadomić o grupach zawodowych pracowników objętych zamiarem grupowego zwolnienia,6. obowiązek pracodawcy skonsultowania treści regulaminu zwolnień grupowych z przedstawicielami serwis: Zatrudnienie Zatrudnianie i zwalnianie pracowników. Obowiązki pracodawców 2022
To istotna różnica między PPE a PPK. W PPK uczestnik może w dowolnym momencie, jeszcze przed ukończeniem 60 lat, wycofać środki ze swojego rachunku PPK (zdefiniowane w ustawie jako zwrot). Może także, na preferencyjnych zasadach, wypłacić środki w szczególnych sytuacjach życiowych – w razie poważnego zachorowania lub w celu
- Pracodawca planuje wprowadzić system przerywanego czasu pracy dla części załogi. Zgodnie z prawem tę decyzję musi skonsultować z wybranymi przez załogę przedstawicielami. Jednak załoga jest rozproszona po całej Polsce, w oddziałach terenowych. Czy wolno przeprowadzić wybory przedstawicieli jedynie w części placówek, które będą objęte tym systemem czasu pracy? Kodeks pracy nie mówi, jak załoga ma wybrać swoich przedstawicieli. Jednak analogicznie do np. wyborów parlamentarnych lub samorządowych, również te wybory powinny być powszechne i każdy pracownik powinien mieć szansę oddać głos. Kwestie operacyjne, np. rozproszenie załogi i logistyka, nie powinny wpływać na podstawowe reguły gry wyborczej. Czytaj też: Przedstawiciel pracowników w zastępstwie związku zawodowego w zakładzie pracy Przedstawiciele pracowników – doraźnie czy na stałe Procedurę wyborów określa szef Konieczność wyborów Pracodawca, u którego nie działają związki zawodowe, powinien niektóre istotne sprawy konsultować z przedstawicielami załogi. Musi uzyskać zgodę albo opinię przedstawicieli przy przedłużeniu okresu rozliczeniowego, wprowadzeniu systemu przerywanego czasu pracy czy ustalaniu warunków wykonywania telepracy. Problem w tym, że przepisy nie wskazują, według jakich zasad załoga ma wybrać swoich reprezentantów. Przepisy mówią jedynie, że ma to się odbyć w sposób przyjęty u danego pracodawcy. Czy taka regulacja oznacza pełną swobodę? Szerokie uprawnienia pracodawcy Pracodawca ustala zasady zakładowego prawa wyborczego. Jednak powszechnie uznaje się, że nie powinien sam wyznaczać osób, które będą reprezentowały pracowników. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Najwłaściwszym sposobem wyłonienia reprezentantów załogi są wybory. Mówi o tym w szczególności Konwencja nr 135 Międzynarodowej Organizacji Pracy, która stwierdza, że przedstawicielem pracowników są osoby wybrane w wolnych wyborach. Tylko według jakich zasad te wybory przeprowadzić? Jaką powinny mieć formę? Zasady wyborcze Wzorem wyborów parlamentarnych wybory przedstawicieli pracowników powinny być co najmniej bezpośrednie, równe i powszechne. Oznacza to, że: - pracownicy powinni wybierać swoich przedstawicieli bez żadnych pośredników lub elektorów (zasada bezpośredniości), - każdy pracownik ma jeden głos (zasada równości), - wszyscy pracownicy mają prawo wybierać reprezentanta ich interesów (zasada powszechności). Nie są to zasady wprost przewidziane w prawie pracy, ale konieczność ich respektowania raczej nie budzi wątpliwości. Jaka powszechność Przepisy mówią, że pracodawca ma skonsultować daną kwestię z przedstawicielami pracowników (całej załogi), a nie przedstawicielami ich konkretnej grupy np. tych, którzy mają być objęci przerywanym czasem pracy. Ustawodawca wyszedł chyba z założenia, że dyskusję z pracodawcą powinien prowadzić przedstawiciel, który nominalnie reprezentuje interesy całej załogi. Po pierwsze, może się przecież zdarzyć, że osoby, które w danym momencie nie są przewidziane do pracy w przerywanym czasie pracy, będą w nim pracowały w przyszłości. Po drugie, wprowadzenie przerywanego czasy pracy dla jednej grupy pracowników może mieć wpływ na warunki pracy pozostałych pracowników. Przedstawiciel musi zatem reprezentować wszystkich pracowników, także tych, którzy bezpośrednio nie są zainteresowani daną zmianą. Powszechność wyborów trudno zrealizować w dużych organizacjach rozproszonych po całym kraju lub mających dużo personelu mobilnego. W takich organizacjach trzeba dobrać odpowiednią formę wyborów. Osobiście lub on-line W małych zakładach pracy (np. do 20 pracowników) częstą praktyką jest organizowanie wyborów na spotkaniu całej załogi. Coś takiego jest jednak nierealne w dużych organizacjach. Organizowanie spotkania całej załogi u pracodawcy, który ma 500 pracowników rozproszonych po całej Polsce, jest zadaniem praktycznie niewykonalnym. Alternatywą jest przeprowadzenie klasycznych wyborów. W takiej procedurze są urny wyborcze, karty do głosowania, komisje skrutacyjne itp. Załoga każdej placówki terenowej mogłaby głosować w podobny sposób. O wyniku wyborów decydowałyby zbiorcze wyniki z wszystkich okręgów. Coraz popularniejsze są wybory w formie elektronicznej, np. w postaci ankiety w intranecie. Jest to racjonalna alternatywa dla dużych organizacji. Ma ona jednak jedno ograniczenie. Wszyscy pracownicy powinni mieć dostęp do narzędzi elektronicznych (np. skrzynki e-mail), które umożliwią im oddanie głosu. Jeśli przeprowadzenie powszechnych wyborów jest logistycznie trudne, można rozważyć rozwiązania kompromisowe. Przykładowo można przeprowadzić wybory urnowe w głównych placówkach pracodawcy, a innym placówkom lub pracownikom pozwolić na głosowanie korespondencyjne. Z formalnego punktu widzenia nie jest to rozwiązanie idealne, ale to próba zachowania zasady powszechności wyborów. Głosowanie części załogi Niektórzy autorzy dopuszczają możliwość, że wybory przedstawicieli pracowników można przeprowadzić tylko wśród części załogi, jeżeli przemawiają za tym względy operacyjne (trudności logistyczne) albo celowościowe. Co, jeżeli pracodawca wybierze pragmatyczne rozwiązanie i przeprowadzi wybory jedynie w zainteresowanej grupie pracowników, np. tylko wśród osób, które mają być objęte przerywanym czasem pracy? Pominięci pracownicy mogą kwestionować prawidłowość wyborów oraz umocowanie wybranych przedstawicieli do działania w imieniu całej załogi. W rezultacie, tacy pracownicy mogą podważać skuteczność wszystkich czynności dokonanych przy udziale wadliwie wybranych przedstawicieli. Autor jest radcą prawnym, Counsel w kancelarii CMS
Jak wspomnieliśmy, rezygnacja jest skuteczna do kolejnego wznowienia dokonywania wpłat do PPK. Zgodnie z zapisami w ustawie, reaktywacja programu odbywa się co 4 lata od dnia 1 kwietnia. Pierwszy ponowny autozapis ma miejsce w 2023 roku, a kolejne w 2027 oraz 2031 roku.