🍸 Centralne Zaburzenia Przetwarzania Słuchowego Forum

Zaburzenia przetwarzania słuchowego – terapia Neuroflow Zaburzenia przetwarzania słuchowego – Aktywny trening słuchowy Neuroflow dr. Andrzeja Senderskiego dla dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Wykształcenie właściwych nawyków słuchowych jest w dzisiejszych czasach nie lada wyzwaniem. Uliczny gwar, hałas ze szkolnych korytarzy, dzwonki telefonów czy głośne słuchanie muzyki uniemożliwiają odbiór i analizę ważnych informacji. Nadmiar wszelkiego rodzaju bodźców wzrokowych i słuchowych staje się olbrzymim problemem nie tylko w szkole – utrudnia opanowanie przekazywanych treści oraz komunikację z rówieśnikami, ale także w domu. Oglądanie telewizji jest niejednokrotnie ciekawszą alternatywą, niż rozmowa z najbliższymi. Terapia Neuroflow Przebywanie w takich warunkach, zwłaszcza małych dzieci, uniemożliwia wykształcenie właściwych nawyków słuchowych. Są one szczególnie groźne dla dzieci, u których przetwarzanie słuchowe przebiega w sposób niedojrzały lub nieprawidłowy. Nadmiar ww. bodźców praktycznie izoluje je bowiem od otoczenia. Jeśli pomimo optymalnych warunków dziecko nadal nie potrafi się skupić na tym, co słyszy – warto poszukać rozwiązania tego problemu. Prawidłowy odbiór dźwięków zależy nie tylko od dobrego funkcjonowania ucha, ale także od sprawności procesu analizy impulsów nerwowych wędrujących z ucha do mózgu. Niejednokrotnie problemy ze słyszeniem i rozumieniem mowy ujawniają się tylko w niekorzystnych akustycznie warunkach, podczas gdy w ciszy słyszymy i rozumiemy mowę bez zarzutu. Za taki stan rzeczy odpowiadają zaburzenia centralnej części układu słuchowego. Przetwarzanie słuchowe u dzieci – najczęstsze problemy: – trudności w rozumieniu mowy w szumie (szczególnie, kiedy kilka osób mówi jednocześnie lub w pomieszczeniu z pogłosem), – problemy z różnicowaniem dźwięków, – trudności w różnicowaniu zmian wysokości i głośności dźwięków, – kłopoty z pamięcią i uwagą słuchową, – wtórne do trudności z rozumieniem problemy w poprawnej wymowie słów, – trudności z lokalizacją źródła dźwięku, a przy dużym nasileniu zaburzeń nieprawidłowy rozwój języka i trudności w uczeniu się. Bez wątpienia dobry słuch oraz sprawne rozumienie mowy, to kluczowe umiejętności pozwalające na prawidłowy rozwój dzieci. Wykrycie zaburzeń przetwarzania słuchowego w wieku przedszkolnym znacznie zwiększa szanse na skuteczną rehabilitację, a co za tym idzie – uniknięcia problemów w komunikacji oraz nauce. Dlatego tak ważna jest wielospecjalistyczna diagnoza (medyczna – audiologiczna, neurologiczna, logopedyczna, pedagogiczna, psychologiczna), która jest podstawą rozpoczęcia działań terapeutycznych. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego – diagnostyka ang. auditory processing disorder (APD) opiera się na behawioralnych testach psychoakustycznych, które pozwalają na ocenę sprawności przetwarzania słuchowego (badanie wyższych funkcji słuchowych). Autorem „Platformy diagnostycznej APD-Medical” jest dr Andrzej Senderski – lekarz otolaryngolog, specjalista audiolog i foniatra, twórca treningu słuchowego NEUROFLOW, na co dzień pomaga pacjentom poradni. W codziennej praktyce dzieci mają różnorodne objawy zaburzeń słuchu, ale badania wykazały, że z punktu patofizjologii i mechanizmów prowadzących do tych zaburzeń możemy obserwować jeden lub kilka profili klinicznych APD: zaburzenia uwagi słuchowej i rozumienia mowy w hałasie, zaburzenia fonologiczne i percepcji czasowych aspektów dźwięku, zaburzenia wymiany informacji słuchowej pomiędzy półkulami przez ciało modzelowate. Dla każdego dziecka z rozpoznaniem APD zespół specjalistów z firmy APD-Medical obejmujący lekarzy audiologów, logopedów, psychologów i pedagogów analizuje wyniki testów słuchowych, dane z wywiadu i obserwowany profil objawów i na tej podstawie dobiera optymalny zindywidualizowany program terapeutyczny. Jego głównym elementem jest trening słuchowy, którego celem jest poprawa tzw. wyższych funkcji słuchowych. Od niedawna w Polsce dostępny jest program do rehabilitacji dzieci z APD o nazwie Neuroflow® Aktywny Trening Słuchowy. Został on opracowany na podstawie najnowszych badań naukowych z obszaru neurorehabilitacji, audiologii i logopedii w celu usprawnienia możliwości komunikowania się dzieci z zaburzeniami przetwarzania słuchowego (APD) i poprawy ich możliwości uczenia się w oparciu o bodźce słuchowe. Nowatorską cechą Aktywnego Treningu Słuchowego Neuroflow® jest możliwość prowadzenia treningu zarówno w gabinecie terapeutycznym, jak i w domu wspólnie z jednym z rodziców. Ćwiczenia podzielone są na dwa etapy, trwające od 10 do 12 tygodni odpowiednio dla dzieci najmłodszych i dla starszych. Cała dwuetapowa terapia trwa około 5 miesięcy. Trening słuchowy Neuroflow Aktywny Trening Słuchowy Neuroflow zawiera ćwiczenia rozumienia mowy w obecności różnych bodźców zagłuszających – od przyjemnych jak śpiew ptaków czy szum morza poprzez neutralne rozmowy wielu osób, aż do denerwujących jak dźwięk elektrycznej szczoteczki do zębów. Badania pilotażowe wykazały, że program Neuroflow usprawnia rozumienie zdań złożonych, dłuższych poleceń, poprawia ukierunkowanie uwagi słuchowej i wydłuża pamięć słuchową, co przekłada się na lepsze rozumienie mowy w hałasie. Bogactwo języka naturalnego zawartego w ćwiczeniach oraz włączenie do ćwiczeń języka literackiego niezależnie od poprawy przetwarzania słuchowego usprawnia również procesy językowe. Wspólne zajęcia, w czasie których dziecko wspólnie z rodzicem ćwiczy rozumienie tekstów, tzn. słucha opowiadań, wierszy, baśni, odpowiada na pytania oraz ma możliwość rozmowy na temat słyszanych treści, poprawia umiejętności komunikacyjne, umiejętność uważnego słuchania oraz nadawania komunikatów – umiejętności tak ważne w nauce w szkole. Relacje rodziców uczniów biorących udział w treningu Neuroflow potwierdzają, że często już po pierwszym etapie ćwiczeń obserwują poprawę wyników w nauce, szczególnie w zakresie umiejętności czytania, pisania ze słuchu i uczenia się drogą słuchową. Inne często obserwowane korzystne zmiany po zastosowaniu treningu Neuroflow obejmują: poprawę pewności siebie, wzrost samooceny, obniżenie poziomu stresu przy wykonywaniu trudnych zadań, poprawę komunikacji z rówieśnikami, polepszenie relacji społecznych. Centralne testy słuchowe – czytaj więcej Zobacz także: Badanie poligraficzne Badania słuchu Centralne testy słuchowe Chrapanie Leczenie chrapania Fiberoskopia Operacje zatok FESS Przycięcie migdałków podniebiennych Wycięcie migdałków Brodawczaki krtani Rak krtani Szumy uszne Krzywa przegroda nosowa

Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego- TERMINOLOGIA Katz i wsp. [1992] opisali przetwarzanie słuchowe, jako „to, co robimy z tym, co słyszymy”

Zaburzenie przetwarzania słuchowego (ang. Auditory Processing Disorder – APD) jest zespołem objawów wynikających z różnego typu zaburzeń w obrębie ośrodkowej części układu słuchowego. Występuje pomimo prawidłowego słuchu, ponieważ APD to nieprawidłowości w przetwarzaniu słuchowym na poziomie neuronalnym niewynikające z zaburzeń funkcji poznawczych i językowych. APD to nie problem ze słuchem. Dzieci, które cierpią na APD mają trudności: z koncentracją, z rozumieniem mowy w hałasie, rozumieniem dłuższych lub złożonych poleceń ustnych, z uczeniem się (problemy z nauką czytania, pisania, języków obcych). U pewnej grupy dzieci zaburzenia te współwystępują z dysleksją, ADHD, SLI, opóźnieniem rozwoju mowy, a także z autyzmem. Objawy Problem zaburzeń przetwarzania słuchowego jest szczególnie ważny u dzieci w wieku wczesnoszkolnym, gdyż może mieć poważny wpływ na osiągnięcia szkolne i perspektywy dalszego rozwoju zawodowego. Dzieci z podejrzeniem zaburzeń przetwarzania słuchowego mimo prawidłowych wyników badań audiometrii tonalnej mają trudności: ze zrozumieniem mowy, gdy w otoczeniu jest gwar hałas (np. szkoła), ze skupieniem uwagi przy dźwiękach z otoczenia, w uczeniu się ,nie potrafią dłużej utrzymać uwagi na zadaniu, często „wyłączają się”, myślami są gdzie indziej, sprawiają wrażenie nieobecnych. Szacuje się, że APD dotyczy ok. 2-3% dzieci w wieku szkolnym, jednak powszechność objawów sugerujących zaburzenia ośrodkowego przetwarzania słuchowego może wskazywać, że odsetek ten jest znacznie wyższy. Na wzrost liczby dzieci, które mają problemy z percepcją słuchową przy prawidłowym słuchu, wpływa szybki rozwój społeczeństwa informatycznego w ostatnich latach. Nadmierna stymulacja bodźcami wzrokowymi oraz słuchowymi (np. przez internet, gry komputerowe, telewizję) powoduje, że zmieniają się wzorce percepcji i analizy informacji. Upośledzone zostają możliwości filtrowania i selekcji informacji, co w konsekwencji prowadzi do zaburzeń koncentracji uwagi. Przyczynia się do tego również ograniczenie czasu spędzanego na bezpośrednich rozmowach dzieci z rodzicami oraz z rówieśnikami. Dodatkowo na powstanie zaburzeń centralnego przetwarzania słuchu u dzieci mogą mieć wpływ powszechne choroby u małych dzieci (wiek przedszkolny i wcześniej) typu: przewlekłe wysiękowe zapalenie ucha środkowego, niektóre alergie, urazy czaszkowo-mózgowe, przerost trzeciego migdałka. Na czym polega diagnoza Neuroflow? Diagnoza w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego (CAPD) metodą Neuroflow podzielona jest na kilka etapów: Szczegółowy wywiad – provider Neuroflow zapyta o rozwój dziecka począwszy od okresu prenatalnego, poprzez okres niemowlęcy do aktualnych problemów zdrowotnych dziecka. Ważnym elementem wywiadu jest wypełnienie kwestionariusza zawierającego pytania dotyczące trudności dziecka w uczeniu się i komunikacji Ocena czułości słuchu dziecka – to pierwszy element badania obwodowego układu słuchowego. Badanie audiometrii tonalnej pozwala stwierdzi czy czułość słuchu jest prawidłowa, czy dziecko nie ma niedosłuchu. Wyniki tego badania zostaną umieszczone w Raporcie, który otrzymają Państwo na koniec badania diagnostycznego. Ocena wyższych funkcji słuchowych baterią znormalizowanych testów Neuroflow: dzieci, w wieku przedszkolnym mają do wykonania 3 zadania testowe dzieci w wieku młodszym szkolnym podczas diagnozy wykonują 6 zadań testowych dzieci starsze i osoby dorosłe 8 zadań testowych. Zadania polegają, w zależności od wieku dziecka, na powtarzaniu słów/zdań na tle szumu, cyfr, które słyszane są jednocześnie w prawym i lewym uchu, wysłuchiwaniu przerw w szumie, różnic pomiędzy dźwiękami w zakresie ich wysokości. Po wykonaniu diagnozy w kierunku zaburzeń przetwarzania słuchowego CAPD provider na tym samym spotkaniu drukuje Raport z badania i omawia go z rodzicami. Raport zawiera ważne informacje: jakimi narzędziami dziecko zostało zbadane, co badają poszczególne testy, jakie wyniki uzyskało dziecko Wyniki testów z literką „L” oznaczają wynik poniżej normy dla wieku dziecka. Na Raporcie znajdzie się także odręcznie wpisana przez providera analiza wyników diagnozy i podsumowanie zawierające cenne dla nauczycieli oraz innych terapeutów dziecka informacje. Jeśli rodzice wspólnie z providerem zdecydują o rozpoczęciu treningu Neuroflow, wówczas zostaną poinformowani o: wymaganiach technicznych ( odpowiedni komputer, szerokopasmowe łącze internetowe), cenie każdego z etapów (nie każde dziecko musi przejść wszystkie etapy), roli jaką pełni rodzic w procesie ćwiczeń wyższych funkcji słuchowych zobaczą demonstracyjny, skrócony trening, która pokaże rodzicom jakie zadania spotkają w trakcie sesji terapeutycznych prowadzonych w domu i wyjaśni jak ćwiczyć z dzieckiem. Po każdym etapie treningu zalecana jest diagnoza kontrolna, która oceni postępy dziecka. Opracowanie na podstawie materiałów autorstwa APD-Medical Sp. z CAPD - Central Auditory Processing Disorder - centralne przetwarzanie informacji słuchowej. Nazewnictwo to funkcjonuje w Polsce, dlatego kiedy spotkamy się z pojęciem "zaburzenia CAPD (APD)" - wiemy, że chodzi o zaburzenia przetwarzania słuchowego. Najpierw trzeba jednak wiedzieć czym w ogóle jest przetwarzanie słuchowe. Fot: KatarzynaBialasiewicz / Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD) to zaburzenia zmysłu słuchu spowodowane nieprawidłowościami na poziomie centralnego układu nerwowego. Ich istotą są trudności w słyszeniu dźwięków w hałaśliwym środowisku oraz niezdolność do ich prawidłowego różnicowania. W przypadku centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego terapia jest jedyną najskuteczniejszą metodą leczenia. Zajęcia psychologiczno-logopedyczne trwają wiele miesięcy. Wymagają zatem cierpliwości i systematyczności. Opierają się głównie na stymulacji słuchu za pomocą różnych bodźców. Co się kryje pod pojęciem centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego? Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (ang. Central auditory processing disorder, CAPD), inaczej niedosłuch centralny, to zespół objawów wynikający z uszkodzenia zmysłu słuchu pomimo prawidłowej budowy anatomicznej uszu. Mimo że chory nie jest osobą niesłyszącą, ma problem z właściwym różnicowaniem dźwięków. Ogólnie rzecz biorąc – słyszy i rozpoznaje je inaczej niż zdrowe osoby w jego otoczeniu. Na wystąpienie CAPD szczególnie narażone są dzieci, choć niedosłuch centralny może towarzyszyć także ludziom w podeszłym wieku, u których zmysł słuchu uległ uszkodzeniu i pomimo zaleceń nie noszą one aparatu słuchowego. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego można rozpoznać już w pierwszych latach życia dziecka, gdy ma ono kłopoty z mową, artykulacją dźwięków oraz pisaniem, ponieważ nie słyszy prawidłowo. Zobaczcie, na czym polega badanie słuchu: Zobacz film: Badanie słuchu. Źródło: 36,6 Przyczyny centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego Jedną z częstych przyczyn CAPD u dzieci jest niedotlenienie mózgu w czasie porodu, ale uszkodzenie słuchu może pojawić się również w późniejszym etapie życia. Zdarza się, gdy dziecko boryka się z przewlekłymi stanami zapalnymi w okolicach uszu, miało urazy głowy lub zapalenie opon mózgowych w dzieciństwie. Niedosłuchowi centralnemu sprzyjają także zaniedbania wychowawcze np. brak nauki mowy i prawidłowej stymulacji słuchu w okresie niemowlęcym. U osób starszych zaburzenia przetwarzania słuchowego wiążą się najczęściej z uszkodzeniami centralnego układu nerwowego. Na niedosłuch narażone są zwłaszcza osoby z rozpoznanymi nowotworami, toksycznymi zatruciami lub po udarach. Przyczyną zaburzeń mogą być też zmiany degeneracyjne, które pojawiają się z wiekiem oraz tzw. deprywacja słuchowa. Jest to ograniczenie odbierania bodźców zewnętrznych spowodowane długotrwałym niedosłuchem i niechęcią do noszenia aparatu słuchowego. Objawy CAPD Osoby z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego nie są głuchonieme. Mogą słyszeć normalnie pod warunkiem, że nic innego nie rozprasza ich uwagi. Niedosłuch centralny można podejrzewać, gdy człowiek (dziecko): słyszy gorzej w momencie hałasów dobiegających z zewnątrz, ma trudności z lokalizacją i identyfikacją dźwięków, nie rozumie sensu wypowiedzi osoby, z którą rozmawiają, boryka się z częstymi bólami głowy, ma problem z wykonaniem polecenia podanym długim ciągiem słów, bywa zmęczone/y długotrwałym hałasem, ma trudności z zapamiętywaniem i powtarzaniem zasłyszanych treści, mówi niepoprawnie z powodu kłopotów z intonacją, nieustannie myli jednakowo brzmiące słowa. U dzieci CAPD bardzo często jest przyczyną kłopotów w szkole. Nie potrafią one poprawnie pisać ani czytać. Nie umieją także skupić uwagi na lekcji, co przekłada się na słabe oceny. Centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego – diagnoza Rozpoznanie niedosłuchu poprzez badanie centralnego przetwarzania słuchowego nie jest wcale łatwe, ponieważ audiogram u osoby chorej może być prawidłowy. Oprócz audiometrii tonalnej i impedancyjnej potrzebna jest także otoemisja ślimakowa, która polega na dostarczaniu różnych dźwięków do ucha zewnętrznego pacjenta i ocenie jego słuchu. Badaniem obowiązkowym jest również test BERA, czyli analiza potencjałów słuchowych pnia mózgu. Niezbędna jest też opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej, która będzie określała iloraz inteligencji chorego. Leczenie centralnego zaburzenia przetwarzania słuchowego U osoby z centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego ćwiczenia stymulujące zmysł słuchu to jedyna forma leczenia tej przypadłości. Nie ma bowiem leków, które mogą złagodzić niedosłuch. Terapia logopedyczna trwa nawet kilka miesięcy. Od chorego wymaga się systematyczności i regularności w ćwiczeniach. Jeśli jest to dziecko, rodzic powinien ćwiczyć z nim w domu. W niektórych centrach diagnostycznych można wypożyczyć tzw. Stymulację Polimodalną Percepcji Sensorycznej (SPPS). Jest to dość nowa metoda terapii dla osób z niedosłuchem. Polega na połączeniu treningu zmysłu słuchu, dotyku i wzroku jako jednego elementu leczenia. Chorym z CAPD poleca się też trening Neuroflow (opiera się na słuchaniu, a następnie powtarzaniu dźwięków) oraz trening Tomatisa lub Berarda. Technika powinna być dobrana stosownie do potrzeb i wieku pacjenta. Bibliografia: 1. A. Skoczylas, M. Lewandowska, A. Pluta, Z. Kurkowski, H. Skarżyński, Ośrodkowe zaburzenia słuchu – wskazówki diagnostyczne i propozycje terapii, w: „Nowa Audiofonologia”, vol. 1, nr 1, s. 11–18. AddThis Utility Frame. 1/2012 vol. 1 Statystyki Pobierz cytowanie. PRACA BADAWCZA. Efekty terapii Stymulacji Percepcji Słuchowej (SPS-S) u dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi słuchowej oraz centralnymi zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Natalia Czajka 1,2. , Prelegentka: mgr Natalia Czajka | Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu Według definicji American Speech-Language-Hearing Association (ASHA) centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego (CAPD – Central Auditory Processing Disorders) odnoszą się do trudności w przetwarzaniu informacji słuchowej na poziomie centralnego układu nerwowego, przy prawidłowej budowie i pracy części obwodowej. Są to procesy będące podstawą takich umiejętności jak: lokalizacja i lateralizacja dźwięków, różnicowanie dźwięków, rozpoznawanie wzorców dźwiękowych, analiza czasowych aspektów sygnału dźwiękowego oraz integracja czasowa dźwięków. Zaburzenia centralnych procesów przetwarzania słuchowego w znaczący sposób mogą wpływać na codzienne funkcjonowanie osób nimi dotkniętych, a do najczęściej wymienianych trudności, z jakimi się borykają, należą między innymi: • trudności w słyszeniu w hałasie, • trudności w spełnianiu poleceń słownych, • trudności w spełnianiu złożonych poleceń, • przekręcanie podobnie brzmiących słów, • częste prośby o powtórzenie, • łatwe rozpraszanie się, • trudności w czytaniu i pisaniu, • trudności w koncentracji uwagi, • nadwrażliwość na głośne dźwięki. Trudności te mogą występować pojedynczo lub współwystępować (w różnym nasileniu oraz formie) z innymi zaburzeniami. Szacuje się, że centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego występują u 2-3 proc. dzieci, jednakże jako trudności w przetwarzaniu słuchowym współwystępujące z innymi zaburzeniami mogą sięgać kilkudziesięciu procent, np. problem ten dotyczy 30 proc. dzieci z dysleksją i nawet 50 proc. dzieci z SLI. Zgodnie z danymi dostępnymi w literaturze w terapii pacjentów z trudnościami w przetwarzaniu słuchowym proponuje się trzy podejścia: • przekształcanie środowiska szkolnego, • uczenie dziecka strategii kompensujących jego trudności, • stosowanie treningów słuchowych ukierunkowanych na konkretny deficyt. Jednym z nowoczesnych treningów słuchowych opracowanych dla opisywanej grupy jest Stymulacja Polimodalnej Percepcji Sensorycznej metodą Skarżyńskiego (SPPS-S). Jest to terapia mająca zastosowanie w wielu różnych grupach zaburzeń współwystępujących z zaburzeniami przetwarzania słuchowego. Programy SPPS-S zostały opracowane dla 6 grup pacjentów wykazujących trudności w przetwarzaniu słuchowym współwystępujące z następującymi trudnościami: • opóźnionym rozwojem mowy, • dyslalią (zaburzenie mowy polegające na nieprawidłowej realizacji fonemów, czyli najmniejszych elementów składowych wyrazów, spowodowane wadami w ukształtowaniu lub uszkodzeniem peryferyjnych organów artykulacyjnych, takich jak wargi, zęby, język czy podniebienie), • trudnościami w koncentracji uwagi, • trudnościami w czytaniu i pisaniu, • jąkaniem, • zaburzeniami głosu. Podczas terapii metodą SPPS-S angażowane są różne zmysły (słuch, wzrok, dotyk). Ćwiczenia mają na celu poprawienie ich integracji i koordynacji. Innowacyjnym elementem metody jest połączenie stymulacji słuchowej z treningiem psychologicznym. Można dobrze słyszeć, ale czasami niewłaściwie interpretować pod względem emocjonalnym docierające do nas informacje. Taka niewłaściwa interpretacja jest nie tylko źródłem nieporozumień i rodzi problemy w relacjach społecznych, ale też staje się powodem narastającej frustracji: „nie rozumiem innych, inni mnie nie potrafią zrozumieć”. W konsekwencji pojawiają się trudne zachowania – wybuchy agresji, narastający lęk, czasem także zaburzenia na tle psychologicznym. Dlatego w terapii SPPS-S połączenie treningu funkcji słuchowych z elementami terapii psychologicznej ma tak istotne znaczenie, a efekty tej terapii dają o wiele lepsze wyniki od innych stosowanych sposobów leczenia. Terapia prowadzona jest za pomocą zestawu SPPS-S, w którego skład wchodzą: iPad, słuchawki na przewodnictwo powietrzne i kostne z wbudowanym mikrofonem oraz przystawka SPPS-S, w której zastosowano szereg modyfikacji dźwięku, filtracje różnego typu, separację drogi powietrznej i kostnej, a także zmiany w natężeniu i czasie trwania dźwięku. Terapia może być przeprowadzana w placówce terapeutycznej lub w domu. Decyzję o formie terapii podejmują terapeuci wraz z rodzicami małego pacjenta. Terapia w domu jest wygodniejsza, gdyż pacjenci wypożyczający sprzęt do domu nie muszą codziennie przyjeżdżać do ośrodka na zajęcia. Jednak podejmując decyzję, należy brać pod uwagę także możliwości pacjenta oraz trudności, na jakie napotyka – czasem praca w grupie może być dodatkowym atutem albo wręcz przeciwnie. Dzięki atrakcyjnej formie prowadzonych zajęć dzieci nie mają poczucia, że muszą spełnić przykry obowiązek, lecz biorą udział w terapii z przyjemnością. Ewa Gwiazdowicz-Włodarczyk Ważna jest wczesna diagnoza Red. Ewa Gwiazdowicz-Włodarczyk | „Puls” W profilaktyce i terapii w zaburzeniach przetwarzania słuchowego w chorobach centralnego układu nerwowego bardzo ważna jest wczesna, właściwa diagnoza, która ukierunkuje pracę terapeutyczną z dzieckiem. Pozwala to uniknąć opóźnień w rozwoju mowy i problemów w nauce szkolnej. Jednak większość z testów przeprowadzonych w celu sprawdzenia centralnych zaburzeń przetwarzania słuchowego wymaga odpowiedniego wieku, czyli ukończonych 7 lub 8 lat, dlatego wiele dzieci nie jest diagnozowanych wcześniej i dość późno rozpoczyna odpowiednią terapię. Zaburzenia przetwarzania słuchowego bywają często mylnie rozpoznawane, ponieważ wiele zachowań towarzyszy również innym problemom, takim jak trudności w uczeniu się, nadpobudliwość psychoruchowa (ADHD), a nawet depresja. Wstępną diagnozę może postawić specjalista z poradni psychologiczno-pedagogicznej, która prowadzi działalność diagnostyczną, terapeutyczną, profilaktyczną, doradczą. Jednak właściwe rozpoznanie należy do audiologa bądź otolaryngologa. Należy pamiętać, że układ słuchowy dziecka rozwija się do 15. roku życia, dlatego u większości dzieci z rozpoznaniem APD można jeszcze rozwinąć lepsze umiejętności w okresie, gdy ich układ słuchowy wciąż dojrzewa. Właściwa terapia mowy i języka oraz urządzenia wspomagające słyszenie mogą pomóc dzieciom w rozumieniu dźwięków i rozwijaniu dobrych umiejętności komunikacyjnych. Obecnie w Polsce możliwości oddziaływań terapeutycznych są znaczne, powstaje coraz więcej ośrodków prowadzących terapię zaburzeń przetwarzania słuchowego. Stosuje się standardowe metody pracy terapeutycznej oraz nowoczesne metody rehabilitacji. Problemem jest, że zaburzenia przetwarzania słuchowego rzadko są wykrywane u bardzo małych dzieci. Często nawet pediatrzy mówią rodzicom, że należy jeszcze poczekać, bo „może dziecko z tego wyrośnie, gdy dorośnie”. Panuje przekonanie, np. że chłopcy później zaczynają mówić. Zbyt późno rozpoznaje się problem i rozpoczyna właściwą terapię, co wpływa na naukę, odnalezienie się w grupie itd. U 3-4-latków objawy są często bagatelizowane. Należy więc uczulić i rodziców, i lekarzy, by nie bagatelizowali problemów i wcześnie kierowali dziecko do logopedy, który pomoże postawić diagnozę, czy jest to problem rozwojowy. Dziecko powinno trafić do poradni psychologiczno-pedagogicznej, do logopedy, do neurologopedy jak najwcześniej. iFqJrjZ. 431 99 1 461 305 431 458 411 191

centralne zaburzenia przetwarzania słuchowego forum