Ścieżki w ogrodzie umożliwiają nam swobodne poruszanie się po nim. Pozwalają one nie tylko przejść z jednego do drugiego miejsca, ale także spacerować i podziwiać jego piękno. Ścieżki nie powinny dzielić ogrodu, lecz łączyć poszczególne jego części. Ich układ ma decydujący wpływ na ogólny wygląd całości. Linie przebiegu ścieżek i materiał, z jakiego je wykonujemy, powinny harmonizować z całością ogrodu. Zakola lub urozmaicone zakręty zwiększają ich długość, dzięki czemu wydaje się, że ogród jest większy. Proste długie ścieżki sprawiają wrażenie pewnego podziału. Szerokość ścieżek w ogrodzie powinna mieć od 40 do 60 cm, a materiał należy dobrać do charakteru ogrodu. W sprzedaży jest ogromny wybór różnego rodzaju płyt z kamienia naturalnego, cegły palone, płyty z odłamków skalnych i wiele innych tańszych lub droższych materiałów. Ja natomiast jeśli chodzi o materiał, z jakiego wykonałam ścieżkę w swoim ogrodzie, to zdecydowałam się na najtańsze rozwiązanie, czyli cegłę szamotową z rozbiórki i grys bazaltowy, pozostałość z budowy innej części ogrodu. Część ogrodu, w której prezentuję ścieżkę, to miejsce po kojcu dla psa. Jest długa i wąska, dlatego pozwoliłam sobie właśnie na takie rozwiązanie. Zastosowałam krętą ścieżkę o szerokości 60cm., aby można było poruszać się po niej swobodnie. No końcu oddzieliłam niskim, płotkiem z gałęzi leszczyny, które pozostały po jesiennym przycinaniu, niewielką część ,w której w przyszłości ma powstać łączka. Sposób wykonania: Po wyznaczeniu ścieżki przystąpiłam do układania krawężników. Dotego celu użyłam jak wcześniej wspomniałam, cegły szamotowe łupane na pół, częścią łupaną do góry. To bardzo prosty, tani i szybki sposób. Całą ścieżkę wysypałam grysem bazaltowym. Pod grys rozłożyłam agrowłókninę, aby nie wyrastały chwasty. Na grysie poukładałam płaskie łupki kamienia. Na krawężniki można również użyć innego materiału np. kamień polny średniej wielkości albo wykonać je z gałęzi leszczyny. Również drewniane belki, palisady albo żwir dobrze harmonizują z otaczającą je roślinnością i są bardzo dobrym materiałem na wykonanie ścieżek w ogrodzie.

Autor: Andrzej Szandomirski Ścieżka z bruku drewnianego najlepiej pasuje do domów za miastem. Dobrze zaimpregnowany przetrwa długie lata Ścieżki w ogrodzie łączą odległe części działki, ułatwiają poruszanie się po ogrodzie i zdobią. Z czego zrobić ścieżki w ogrodzie? Materiały na ogrodowe ścieżki. Ogrodowe ścieżki z betonu, klinkieru, drewna, kamienia, żwiru. Rozmieszczenie ścieżek w ogrodzie należy uwzględnić w projekcie ogrodu. Ogrodowe ścieżki łączą często odwiedzane obszary działki, ale także kształtują przestrzeń i decydują o charakterze ogrodu i otoczenia domu. Wprowadzają w kompozycję dynamikę, wyznaczają kierunek przemieszczania się po działce, prowadzą do atrakcyjnych miejsc. Ścieżki sąsiadujące z trawnikiem powinny leżeć na równi z murawą, bo to ułatwi koszenie (swobodnie można przejeżdżać kołami kosiarki po nawierzchni), ścieżki przylegające do rabat warto ułożyć nieco wyżej - to zapobiegnie wypłukiwaniu ziemi na nawierzchnię w czasie deszczu lub podczas podlewania. Spis treściŚcieżki ogrodowe z betonowych elementówŚcieżki ogrodowe z bruku klinkierowegoŚcieżki ogrodowe z kamieniaŚcieżki ogrodowe z drewnaŚcieżki ogrodowe ze żwiruZobacz film z propozycją geometrycznej ścieżki ogrodowej Ścieżki ogrodowe z betonowych elementów Beton to najczęściej wykorzystywany materiał do utwardzania nawierzchni wokół domu, także ścieżek. Rozmaite kształty i wielkość elementów, a także różne wykończenie ich powierzchni i bogata kolorystyka pozwalają dopasować nawierzchnię do otoczenia utrzymanego zarówno w stylu nowoczesnym, jak i tradycyjnym. Są kostki stylizowane na stare, naśladujące kamienny bruk i płyty imitujące cięty granit czy surowy piaskowiec. Z barwionego i fakturowanego betonu produkowane są elementy do złudzenia przypominające deski, bruk drewniany albo stare podkłady kolejowe. Często w kolekcjach firm są elementy różnej grubości – tych najcieńszych (i najtańszych) używa się do utwardzani ścieżek, grubsze służą do wyłożenia podjazdu. Na ścieżki w ogrodzie wystarczą kostki lub płyty grubości 4 cm. Choć elementy betonowe charakteryzuje duża trwałość, warto je zaimpregnować, by zmniejszyć wnikanie wody i zanieczyszczeń w głąb ich struktury. Należy również zachować ostrożność zimą przy ich odśnieżaniu – lepiej nie skuwać lodu ostrymi narzędziami, bo można uszkodzić ich zewnętrzną warstwę. Ścieżki i nawierzchnie w ogrodzie przerośnięte trawą i roślinami >>> Ścieżki ogrodowe z bruku klinkierowego Klinkier to materiał solidny i trwały. Nie niszczeje pod wpływem warunków atmosferycznych, nie zmienia koloru, nie chłonie brudu, jest odporny na uderzenia i ścieranie. W niezmienionym stanie pozostaje przez dziesiątki lat. Poza tym ładnie wygląda w otoczeniu roślin. Ścieżki ułożone w klasyczną jodełkę – szczególnie te o tradycyjnej rdzawej barwie – przywodzą na myśl staromodne romantyczne ogrody. Bardzo efektowne są elementy postarzane lub ręcznie formowane o nierównej powierzchni i naturalnych przebarwieniach. W kolekcjach bywają cegły elewacyjne i brukowe, co pozwala na utrzymanie jednorodnej kolorystyki wokół domu. Do utwardzania ścieżek stosowany jest bruk klinkierowy grubości 4 cm (zwykle są to cegły wielkości 20 x 10 cm lub kostka 5 x 5 cm). Ponieważ wytrzymuje on nacisk samochodu osobowego, można go także Z kamienia użyć do wykończenia podjazdu czy podwórza przed domem. Klinkier w ogrodzie: inspiracje. Co można zrobić z klinkieru - ZDJĘCIA >>> Ścieżki ogrodowe z kamienia Ścieżki z kamienia są naturalne, szlachetne i uniwersalne – pasują do każdego otoczenia i dobrze wyglądają w połączeniu z innymi materiałami. Najczęściej ścieżki utwardzane są kostkami granitowymi (najpopularniejsze barwy to szary i rudy, ale mogą też być czerwone). Granit jest twardy i bardzo trwały, nie szkodzą mu woda i mróz, nie musi być impregnowany. Podobne właściwości mają bazalt (czarny kolor), porfir (skała o szaro-czerwono-brązowej barwie) i sjenit (może mieć kolor szary lub prawie czarny). Z nich także produkowana jest kostka brukowa. W ogrodzie, wśród zieleni, bardzo ładnie wyglądają nieformalne ścieżki z ułożonych luźno nieregularnych kamiennych płyt. Można je obsiać trawą lub obsadzić niskimi roślinami (na przykład macierzanką lub płomykami szydlastymi na słońcu, a karmnikiem ościstym w cieniu). Do ich budowy często wykorzystywany jest piaskowiec. Jest on mniej trwały od innych skał – ma porowatą strukturę, więc łatwo chłonie wodę, szybciej się brudzi, porasta glonami i niszczeje pod wpływem mrozu – dlatego należy go zaimpregnować. Kamień ogrodowy: rodzaje, cena, zastosowanie. Żwir, grys, kora kamienna, otoczaki i głazy w ogrodzie >>> Ścieżki ogrodowe z drewna Ścieżki drewniane ładnie wyglądają w ogrodach wiejskich i nawiązujących stylem do natury. Ich wadą jest mniejsza trwałość niż ścieżek wykonanych z innych materiałów. Można ją zwiększyć przez solidną impregnację drewna i położenie pod nawierzchnią drenażu z tłucznia (grubości 20-30 cm). Najdłużej wytrzymują ścieżki z dębiny (w sprzyjających warunkach nawet bez impregnacji mogą służyć przez kilkadziesiąt lat). Znacznie krócej – świerkowe i sosnowe (niezabezpieczone niszczeją już po kilku latach). Upływ czasu lepiej znoszą nawierzchnie na przepuszczalnym gruncie, w słonecznym, łatwo przesychającym miejscu. W cieniu drewno chłonie i zatrzymuje wilgoć, czego skutkiem jest korozja biologiczna, nie wolno też zapominać, że mokre drewno jest śliskie. Stosowany jest bruk drewniany, czyli pocięte, okorowane i zaimpregnowane fragmenty pni oraz konarów o średnicy 10-30 cm i wysokości 15-25 cm. Nie należy ich układać na styk. Nawet zakonserwowane drewno pracuje – pod wpływem wilgoci zmienia swoją objętość – więc jeżeli elementy będą ułożone ciasno, łatwo o wypaczenia. Ogrodowe ścieżki są też budowane z podestów z desek zamocowanych na krawędziakach, które układa się na warstwie tłucznia. Pomysł na ścieżkę w ogrodzie: ścieżka z samej ziemi >>> Ścieżki ogrodowe ze żwiru Ścieżki żwirowe dobrze komponują się z roślinami. Skromne i bezpretensjonalne – nie przyciągają uwagi, ale podkreślają walory otoczenia. Buduje się je z kruszyw wielkości 5-25 mm o ostrych krawędziach (na przykład klińca albo grysu), ponieważ dobrze się klinują. Nie nadaje się natomiast żwir rzeczny, który ma zaokrąglone powierzchnie, co sprawia, że jego ziarna łatwo się przemieszczają i nawierzchnia nie jest stabilna. Niewskazane są też kruszywa z miękkich skał – wapienia lub dolomitu. Pod wpływem deszczu oraz mrozu szybko niszczeją, lasują się i tworzą zbitą warstwę. Nawierzchnię żwirową łatwo można zrobić samemu. Jeżeli grunt jest przepuszczalny i piaszczysty, wystarczy wyciąć koryto ścieżki głębokości 10 cm (pamiętając o spadku poprzecznym 0,5-3 proc.), osadzić listwę brzegową, rozłożyć kruszywo i dokładnie je ubić – od tego zależy trwałość nawierzchni. Jeśli grunt jest nieprzepuszczalny, należy położyć dodatkową warstwę drenażu grubości 10-15 cm z kruszywa frakcji 30-40 mm. Na dnie wykopu warto położyć włókninę, która zapobiegnie przerastaniu nawierzchni chwastami. Ścieżki żwirowe w ogrodzie - jak zbudować i pielęgnować ogrodową ścieżkę żwirową >>> Zobacz film z propozycją geometrycznej ścieżki ogrodowej

Ścieżki w ogrodzie własnymi rękami z kamieni: głazy i głazy. Podczas układania prostej ścieżki wzdłuż niej, lina jest naprężona, przy czym za pomocą łopaty grunt jest usuwany do szerokości 60-80 cm i głębokości do 20 cm. Linia zakrzywionego toru jest wyraźnie zaznaczona na trawniku za pomocą łopaty.

Pytanie czytelnika: Prosiłbym o pomoc w wyborze materiału na ścieżkę w moim ogrodzie, która doprowadza do drewnianego tarasu znajdującego się około 8-10 m od domu. Niezbędne jest utwardzenie tego fragmentu ogrodu, ponieważ wydeptywana jest część trawnika. Skupić się bardziej na drewnie, cegłach czy kamieniach? Pomysłów na wykonanie takiej ścieżki w ogrodzie jest bardzo wiele. Ze względu na to, że nie jest ona zbyt długa i prawdopodobnie będzie uczęszczana głównie w sezonie letnim, proponowałabym coś, co nie rozbijałoby wizualnie powierzchni trawnika. Płyty z kamienia w ogrodzie Moja propozycja to płyty kamienne ułożone obok siebie z kilkucentymetrowymi przerwami wypełnionymi kępkami trawy. Jako materiał można zastosować płyty z piaskowca, łupka czy granitu p grubości 3-5 cm. Aby wykonać taką ścieżkę, należy usunąć darń na całej powierzchni planowanego pasa ruchu. Spód warto wyłożyć geowłókniną, która zwiększy stabilność nawierzchni, oddzieli grunt rodzimy od warstwy podbudowy, umożliwiając jednocześnie filtrację wody. Następnie konieczna będzie podsypka z piasku (3-5 cm), na którą bezpośrednio kładzie się kamienie. Na końcu trzeba dosiać trawę w wolne miejsca między płytami. Te niewielkie powierzchnie można wzbogacić też ziemią ogrodniczą, co przyspieszy rozwój kiełkujących nasion. Fot. M. Palczyńska Płyty granitowe z przerwami wypełnionymi trawą. Zdjęcie tytułowe: Davgood Kirshot/Pixabay j88i7. 17 379 447 416 450 294 36 295 484

ścieżki z kamienia w ogrodzie zdjęcia